PROFILPELAJAR.COM

Papirüs Bodmer II ( ${\mathfrak {P}}^{66}$ ), M.S. 2. yüzyıl

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141

${\mathfrak {P}}^{49}$ : Efesoslular 4:16-29

${\mathfrak {P}}^{49}$ : Efesoslular 4:31 – 5:13

Papirüs 49 (Gregory-Aland listesine göre: ${\mathfrak {P}}^{49}$ ) Yunanca Kutsal Yazıların (Yeni Ahit) Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Bu papirüs el yazması Efeslilere Mektup'un birçok ayet içermektedir. Papirüs bugün New Haven'de (ABD) Yale University Library 'de (paraf: P. 415) saklanır.^[1]

Tarih

Fragman paleografik yöntemlerle 3. yüzyıla tarihlenmektedir.^[1]

Comfort da, e lyazmasını üçüncü yüzyılın ortalarına tarihlendirdi.^[2]

Papirüs muhtemelen Mısır'da yazılmıştır, ancak belirli bir yere atanamaz.^[3] El yazması, Şubat 1931'de Yale Üniversitesi için Kahire'de satın alındı. Kahire'den önceki kaynağı bilinmiyor.^[2] Kodeksin metni 1958'de William Hatch ve Bradford Welles tarafından yayınlandı.^[3] 1985'te Susan Stephens, kodeksin yeni bir transkripsiyonunu verdi.^[2] 1999'da Comfort ve Barrett tekrar yeni bir rekonstrüksiyon yaptı.^[4]

Vittorio Bartoletti (1920–1990), ${\mathfrak {P}}^{49}$ ve ${\mathfrak {P}}^{65}$ 'in aynı katip tarafından yapıldığını belirten ilk kişiydi.^[5] Bu sonuç Bradford Welles, Comfort ve Barrett ve diğer paleografyacılar tarafından doğrulandı.^[6]

Metin

Kodeksin Grekçe metni İskenderiyeli metin türünü yansıtır. Aland tarafından kategori I'ye sıralandı.^[1] El yazması, Kodeks Sinaiticus ve Kodeks Vaticanus ile büyük bir uyum gösteriyor. Comfort'a göre, ${\mathfrak {P}}^{49}$ ve ${\mathfrak {P}}^{65}$ aslen aynı el yazmasından gelmektedir.^[7]

Efesliler 5:9

Efesliler 5:9, Kodeks Sinaiticus, Alexandrinus, Vaticanus, Bezae, Augiensis, Boernerianus, Porphyrianus, minüskül metinler 6, 33, 81, 629, 1175c, 1739, 1881, 2464, bazı Eski-Latin el yazmaları, Peşitta ve Kıpti el yazmaları tarafından desteklenen φωτος (ışık) metinsel okumasına sahiptir. πνευματος (ruh) okuması ${\mathfrak {P}}^{46}$ , D2, Ψ, Bizans el yazmalarının çoğunluğu ve sirh.^[8]

İçerik

Efesoslular 4:16–29; 4:31 – 5:13

Efesoslular 4:16-29 (recto)

[16] – [οικοδομην εαυτου] ε̣ν̣ αγαπ[η [17] το]υ̣το̣ ο̣υ̣ν λ̣[εγω και

μαρτυρομ]α̣ι εν κω̅ μη̣κετι υ[μας π]ε̣ρ̣[ι]π̣ατ[ειν καθ]

[ως και τα] ε̣θνη ·περιπατει εν̣ [ματαιοτ]η̣τ̣ι του

[νοος] αυτων [18] εσκοτωμενοι τη ·δ[ια]νο̣ι̣α οντες

[απηλ]λοτριωμ̣ενοι της ζωης του θυ̅ δ̣ια την αγνοι

[αν τη]ν̣ ουσαν εν ·αυτοις δια τ̣η̣[ν πωρ]ω̣σιν της

[καρδια]ς αυ̣των̣ [19] οιτινες απηλ[γηκοτες] ε̣αυτους

[παρεδ]ω̣καν τη̣ ·α̣σελγια ε̣ι[ς] εργα̣[σιαν] α̣καθαρ

[σιας πασης εν πλεο]ν̣ε̣ξ̣ια [20] υμ̣[εις δε] ο̣υ̣χ̣ ουτως

[εμαθετε τον χν̅ [21] ει γε] α̣υτον ηκ̣[ουσατ]ε̣ και εν αυτω

[εδιδαχθητε καθως εστι]ν̣ α̣λ̣η̣θ̣ε̣ι̣α̣ ε̣ν̣ [τω] ι̣υ̅ [22] [α]π̣οθεσθε

[υμας κατα τη]ν̣ προ[τεραν α]ναστροφη̣[ν το]ν̣ παλαιον αν

[θρωπον τον] φ̣θ̣ε̣ι̣ρομενον κατα τα[ς ε]π̣ιθυμιας της

[απατης [23] ανα]νεο̣υσθαι δε εν τω πν̣̅[ι το]υ νοος ·υμων

[24] [και ενδυσασ]θ̣α̣ι̣ τ̣ον καινον ανθ̣[ρωπο]ν̣ τον κατα

[θν̅ κτισ]θ̣εντ̣α εν δικαιοσυνη̣ τ̣ι̣ της αλη

[θειας [25] δι]ο̣ αποθ̣εμενοι το ψευδ̣[ος λαλει]τ̣[α]ι̣ ·αληθειαν

[εκαστος μ]ε̣τ̣α του̣ πλησιον αυτ̣[ου οτι εσμεν] α̣λ̣λ̣η̣λ̣ων

[μελη [26] ο]ρ̣γιζ̣ε̣σθαι και μη̣ αμαρ̣τ̣αν[ετ]α̣ι ο ηλιος

[μη επ]ι̣δυετω επι παρο̣[ργ]ι̣σμω ·υμω̣ν̣ [27] μηδε

[διδοτε τ]οπον τω διαβολ̣ω̣ [28] ο κλεπτων μηκετει

[κλεπτετ]ω μαλλον δ[ε κ]ο̣πιατω εργ̣[α]ζ̣ομενος

[ταις χερσι]ν̣ το ·αγαθον ινα εχη με̣[τα]δ̣ιδο̣να̣ι

[τω χρεια]ν̣ ·εχοντι [29] πας λογος σαπρος [ε]κ̣ του στομα

τος υμων

Efesoslular 4:31 - 5:13 (verso)

ρισατο ημ[ιν [1] γιν]ε[σθ]ε̣ ουν μιμηται του θ̅υ̅ ω̣ς̣ τ̣ε̣[κνα] αγα

πητα [2] κα̣[ι] π̣ε̣[ρι]πατειται εν αγαπη καθως κ[αι]

ο χ̅ς̅ ηγαπησε[ν] ·[ημ]ας και παρεδωκε[ν] εαυτον [υπερ]

ημων πρ̣ο[σφορα]ν̣ κ̣α̣ι θυσιαν τω θ̅ω̅ ε̣[ι]ς̣ οσμη[ν ·ευω]

διας [3] πορν[εια] [δε] κ̣αι ακαθαρσια πασα̣ η ·π̣λ̣ε[ο

ν]εξεια μη̣δ̣[ε ονο]μ̣αζεσθω εν υμιν̣ [κ]α̣θως π[ρεπει] ·

αγιοις [4] και εσ̣[χροτ]ης και μ̣ω̣[ρολογια η ευτραπελια α]

ουκ α̣νηκεν̣ α̣λ̣λ̣[α μ]α̣λ̣[λον ευχαριστια [5] τουτο γαρ]

ειστε γιν̣ωσκ̣[ο]ντ̣[ες] οτι π̣α̣[ς πορνος η ακ]α[θαρτος]

η πλεονεκτη̣ς̣ ο̣ [εσ]τ̣ιν ειδωλο̣λ̣α̣τ̣ρ̣η̣ς̣ ου̣[κ εχει]

κληρονομεια εν̣ [τη] βασιλεια του χυ̅ κ̣α̣ι θ̅υ̣̅ [6] [μηδεις]

υμας απ̣ατατ̣ω̣ [κε]ν̣οις ·λογοις δια τ̣α̣υτ̣α̣ [γαρ ερχε]

τε η̣ οργη του̣ θ̣[υ̅ επι] τους̣ υ̣ιο̣υς της απισ̣τι̣α[ς [7] μη]

ουν γινεσθ̣[ε συμμετ]οχ̣[οι] ·α̣υ̣των [8] ητε γαρ π̣[οτε]

σκοτος ν[υν δε φω]ς̣ ε̣ν̣ ·κ̅ω̅ ως̣ τεκ̣[ν]α φ̣[ωτος πε]

ριπατειτ̣ε̣ [9] [ο γαρ] [καρπ]ο̣ς̣ τ̣ο̣υ φωτος εν πα̣[ση αγα]

θοσυνη και δ̣[ικα]ιοσυν̣η κ̣α̣ι̣ αληθεια [10] δ̣οκι[μα]

ζοντες τι εστ̣[ι]ν ευα̣ρεσ[το]ν̣ τω κ̅ω̅

Kaynakça

^ ^a ^b ^c Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1989, S. 109. ISBN 3-438-06011-6
^ ^a ^b ^c Comfort, Philip W.; David P. Barrett (2001). The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated. p. 355. ISBN 978-0-8028-4098-1.
^ ^a ^b W. H. P. Hatch & C. B. Welles, A Hitherto Unpublished Fragment of the Epistle to the Ephesians, HTR 51 (1958), 33-37.
^ Comfort, Philip W.; David P. Barrett (2001). The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated. pp. 355–361. ISBN 978-0-8028-4098-1.
^ Vittorio Bartoletti, Papiri greci e latini della Società Italiana, vol. XIV, (1957), pp. 5-7.
^ Comfort, Philip W.; David P. Barrett (2001). The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated. p. 358. ISBN 978-0-8028-4098-1.
^ Philip W. Comfort, Encountering the Manuscripts. An Introduction to New Testament Paleography & Textual Criticism, Nashville, Tennessee: Broadman & Holman Publishers, 2005, S. 68–69.
^ K. Aland (ed.), E. Nestle (1991). Novum Testamentum Graece (ed. 26). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft. p. 511.

Edebiyat

Kurt Aland: Kurzgefaßte Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments – in Verbindung mit Michael Welte bearb. von Kurt Aland. de Gruyter, Berlin/New York 1994, 2. neubearbeitete und ergänzte Auflage, ISBN 3-11-011986-2 (Arbeiten zur neutestamentlichen Textforschung Bd. 1).
W. H. P. Hatch and C. Bradford Welles, A Hitherto Unpublished Fragment of the Epistle to the Ephesians, Harvard Theological Review LI (1958), S. 33–37.

Ayrıca bakınız

[Aland-1] Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1989, S. 109. ISBN 3-438-06011-6

[Comfort-2] Comfort, Philip W.; David P. Barrett (2001). The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated. p. 355. ISBN 978-0-8028-4098-1.

[Hatch-3] W. H. P. Hatch & C. B. Welles, A Hitherto Unpublished Fragment of the Epistle to the Ephesians, HTR 51 (1958), 33-37.

[4] Comfort, Philip W.; David P. Barrett (2001). The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated. pp. 355–361. ISBN 978-0-8028-4098-1.

[5] Vittorio Bartoletti, Papiri greci e latini della Società Italiana, vol. XIV, (1957), pp. 5-7.

[6] Comfort, Philip W.; David P. Barrett (2001). The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated. p. 358. ISBN 978-0-8028-4098-1.

[7] Philip W. Comfort, Encountering the Manuscripts. An Introduction to New Testament Paleography & Textual Criticism, Nashville, Tennessee: Broadman & Holman Publishers, 2005, S. 68–69.

[8] K. Aland (ed.), E. Nestle (1991). Novum Testamentum Graece (ed. 26). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft. p. 511.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]