PROFILPELAJAR.COM

Papirüs Bodmer II ( ${\mathfrak {P}}^{66}$ ), M.S. 2. yüzyıl

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141

Papirüs 45 (Gregory-Aland listesine göre: ${\mathfrak {P}}^{45}$ ) Yunanca Kutsal Yazıların (Yeni Ahit) Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. ${\mathfrak {P}}^{45}$ ayrıca Chester Beatty I adı altında da tanınır. Bu el yazması tüm dört İncillerden ve Elçiler İşleri kitabından ayetler içermektedir. Onlar ekseriyetle Dublin'deki (İrlanda) Chester Beatty koleksiyonunda bulunur. Bir parça (Matta 25:41 – 26:39) Viyana'da Österreichische Nationalbibliothek'te (Paraf: Pap. Vindob. G. 31974) bulunur.^[1]

Tarih

El yazması, 20. yüzyılın ilk yarısında Alfred Chester Beatty tarafından satın alındı ve 1933'te Frederic G. Kenyon tarafından yayınlandı.^[2] Bu çalışmada Kenyon, Burnett Hillman Streeter'ın tanımına göre metin türünü Sezaryen olarak tanımlar.^[3]

Kenyon'a göre, el yazması, Roma döneminin karakteristiği olan sadeliği gösterdikleri için erken olan bireysel formları göstermektedir. Epsilon ve sigma'nın kıvrımları, upsilon ve phi'de abartı olmaması da erken bir tarihin işaretleridir. Ancak genel görünümü, özellikle eğik görünümü ve küçük omikronları onu üçüncü yüzyıla sokar. Hunt, Schubart ve Bell de ${\mathfrak {P}}^{45}$ 'i üçüncü yüzyıla tarihlendirir. İki dikkate değer karşılaştırılabilir el yazması P. Egerton 3 ve P. Oxy'dir. 1012, her ikisi de üçüncü yüzyılın başlarına tarihlenir. Sonuç olarak, el yazması üçüncü yüzyılın başlarına tarihlenebilir (M.S. 175-225).^[4]^[5]

Bu, papirologlar W. Schubart ve H. I. Bell tarafından doğrulanan bir tarih. Bu, Yeni Ahit'in metin eleştirisi kitaplarında bu papirüse atanan tarihtir.

Metin

El yazması ağır hasar görmüş ve parçalanmış. Papirüs, muhtemelen 220 sayfadan oluşan bir kodekse bağlıydı. Ancak, sadece 30 sayfa hayatta kaldı (Matta'dan 2, Markos'tan 6, Luka'dan 7, Yuhanna'dan 2 ve Elçilerin İşleri'nden 13). Tüm sayfalarda boşluklar var, az satır eksiksizdır. Matta ve Yuhanna İncillerin sayfaları en küçüğüdür. Orijinal sayfalar yaklaşık 25 × 20 cm boyutlarındaydı.

Yıkımın boyutu nedeniyle, metnin türünü belirlemek zordu. El yazması, 20. yüzyılın ilk yarısında Alfred Chester Beatty tarafından satın alındı ve 1933'te Frederic G. Kenyon tarafından^[2] yayınlandı. Bu çalışmada Kenyon, Burnett Hillman Streeter'ın tanımına göre metin türünü Sezaryen olarak tanımlar.^[3]

İçerik

${\mathfrak {P}}^{45}$ şu ayetleri içermektedir:

• Matta 20:24-32, 21:13-19

• Markos 4:36-40, 5:15-26, 5:38-6:3, 16-25, 36-50, 7:3-15, 7:25-8:1, 10-26, 8:34-9:9, 18-31, 11:27-12:1, 5-8, 13-19, 24-28

• Luka 6:31-41, 6:45-7:7, 9:26-41, 9:45-10:1, 6-22, 10:26-11:1, 6-25, 28-46, 11:50-12:12, 18-37, 12:42-13:1, 6-24; 13:29-14:10, 17-33

• Yuhanna 4:51, 54, 5:21, 24, 10:7-25, 10:30-11:10, 18-36, 42-57

• Elçilerin İşleri 4:27-36, 5:10-21, 30-39, 6:7-7:2, 10-21, 32-41, 7:52-8:1, 14-25, 8:34-9:6, 16-27, 9:35-10:2, 10-23, 31-41, 11:2-14, 11:24-12:5, 13-22, 13:6-16, 25-36, 13:46-14:3, 15-23, 15:2-7, 19-27, 15:38-16:4, 15-22, 32-40; 17:9-17

Kaynakça

^ Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1989, S. 109. ISBN 3-438-06011-6.
^ ^a ^b Frederic G. Kenyon: The Chester Beatty Biblical Papyri, Descripts and Texts of Twelve Manuscripts on Papyrus of the Greek Bible
^ ^a ^b Huston 1955, S. 262.
^ Philip Wesley Comfort ve David P. Barrett, En Erken Yeni Ahit Yunanca El Yazmalarının Metni (Wheaton, IL: Tyndale House, 2001), 155–157.
^ F. G. Kenyon, The Chester Beatty Biblical Papyri, Descriptions and Texts of Twelve Manuscripts on Papyrus of the Greek Bible, Fasciculus I, General Introduction (Emery Walker Ltd., 1933), S. x.

Edebiyat

Kurt Aland: Kurzgefaßte Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments – in Verbindung mit Michael Welte bearb. von Kurt Aland. de Gruyter, Berlin/New York 1994, 2. neubearbeitete und ergänzte Auflage, ISBN 3-11-011986-2, (Arbeiten zur neutestamentlichen Textforschung Bd. 1).
Frederic G. Kenyon, Chester Beatty Biblical Papyri II/1: The Gospels and Acts, Text, London 1933.
Epp, Eldon Jay. The Twentieth Century Interlude in New Testament Textual Criticism. In: Journal of Biblical Literature. vol. 93, No. 3 (Sep. 1974), S. 386–414
Huston, Hollis W. Mark 6 and 11 in P45 and in the Caesarean Text. In: Journal of Biblical Literature. vol. 64, No. 4 (Dec., 1955) S. 262–271
Metzger, Bruce M. The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption and Restoration, Oxford University Press, 2005, S. 54.
P45. In: The Encyclopedia of New Testament Textual Criticism. Abgerufen am 18. Juni 2007

Ayrıca bakınız

[1] Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1989, S. 109. ISBN 3-438-06011-6.

[ReferenceA-2] Frederic G. Kenyon: The Chester Beatty Biblical Papyri, Descripts and Texts of Twelve Manuscripts on Papyrus of the Greek Bible

[Huston_1955,_S._262-3] Huston 1955, S. 262.

[4] Philip Wesley Comfort ve David P. Barrett, En Erken Yeni Ahit Yunanca El Yazmalarının Metni (Wheaton, IL: Tyndale House, 2001), 155–157.

[5] F. G. Kenyon, The Chester Beatty Biblical Papyri, Descriptions and Texts of Twelve Manuscripts on Papyrus of the Greek Bible, Fasciculus I, General Introduction (Emery Walker Ltd., 1933), S. x.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]