PROFILPELAJAR.COM

O-tipi ana kol yıldızı (O V), tayf tipi O ve aydınlatma sınıfı V olan ana kol (hidrojen-yakan) yıldızıdır. Bu tip yıldızlar Güneş'in kütlesinin 15 ila 90 katı kütleye ve 30.000 ila 50.000 K arasında yüzey sıcaklığına sahiptir. Güneş'ten 40.000 ila 1.000.000 kat daha parlaktırlar.

O V tipi yıldızlar son derece nadirdir. Gökadamız Samanyolu'nda sayılarının, toplam 200 milyar yıldız içerisinde 20.000'den fazla olmadığı düşünülmektedir.^[1]

O-tipi ana kol yıldızları için MK sınıflandırma sistemini tanımlayan "çapa" standartları, yani 20. yüzyılın başlarından beri değişmeyen standartlar, S Monocerotis (O7 V) ve 10 Lacertae'dir (O9 V).^[2]

Tipik O-tipi ana kol yıldızlarının özellikleri^[3]^[4]
Tayf tipi	Kütle (M_⊙)	Yarıçap (R_⊙)	Aydınlatma gücü (L_⊙)	Etkin sıcaklık (K)	Renk ölçeği (B − V)
O3V	120,00	15,00	1.400.000	44.900	−0,330
O4V	85,31	13,43	1.073.019	42.900	−0,326
O5V	60,00	12,00	790.000	41.400	−0,323
O6V	43,71	10,71	540.422	39.500	−0,321
O7V	30,85	9,52	317.322	37.100	−0,318
O8V	23,00	8,50	170.000	35.100	−0,315
O9V	19,63	7,51	92.762	33.300	−0,312

Önde gelen O-tipi ana kol yıldızları

θ Muscae, çıplak gözle görülebilen bir Wolf-Rayet yıldızıdır, ancak görünür ışığın çoğu O-tipi bir ana kol yoldaşı ve bir OB süperdev yıldız tarafından üretilir.
9 Sagittarii, O3.5 ve O5-5.5 ana kol yıldızlarını içeren spektroskopik ikilidir ve Deniz Kulağı Bulutsusu'nda görülebilen en parlak yıldızı oluşturur.
μ Columbae, çıplak gözle görülebilen O9.5 tipi ana kol yıldızıdır.
θ¹ Orionis C, daha soluk bir spektroskopik yoldaşı olan O6 tipi bir ana kol yıldızıdır ve Orion Bulutsusu'ndaki Yamuk küme Trapezium'un en parlak yıldızıdır.
ζ Ophiuchi, 3. kadir büyüklüğüyle gökyüzündeki en parlak O9.5 ana kol yıldızıdır.

Ayrıca bakınız

Yıldız sınıflandırma, O sınıfı
Wolf-Rayet yıldızları

Kaynakça

^ "Scientists Begin To Tease Out A Hidden Star's Secrets". ScienceDaily. 1998. 3 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2022. .
^ Garrison, R. F (1994). "A Hierarchy of Standards for the MK Process". The MK Process at 50 Years. A Powerful Tool for Astrophysical Insight Astronomical Society of the Pacific Conference Series. Cilt 60. s. 3. Bibcode:1994ASPC...60....3G.
^ Pecaut, Mark J.; Mamajek, Eric E. (1 Eylül 2013). "Intrinsic Colors, Temperatures, and Bolometric Corrections of Pre-main-sequence Stars". The Astrophysical Journal Supplement Series. 208 (1). s. 9. arXiv:1307.2657 $2. Bibcode:2013ApJS..208....9P. doi:10.1088/0067-0049/208/1/9. ISSN 0067-0049.
^ Mamajek, Eric (2 Mart 2021). "A Modern Mean Dwarf Stellar Color and Effective Temperature Sequence". University of Rochester, Department of Physics and Astronomy. 5 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2021.

[ScienceDaily-1] "Scientists Begin To Tease Out A Hidden Star's Secrets". ScienceDaily. 1998. 3 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2022. .

[garrison-2] Garrison, R. F (1994). "A Hierarchy of Standards for the MK Process". The MK Process at 50 Years. A Powerful Tool for Astrophysical Insight Astronomical Society of the Pacific Conference Series. Cilt 60. s. 3. Bibcode:1994ASPC...60....3G.

[Pecaut-3] Pecaut, Mark J.; Mamajek, Eric E. (1 Eylül 2013). "Intrinsic Colors, Temperatures, and Bolometric Corrections of Pre-main-sequence Stars". The Astrophysical Journal Supplement Series. 208 (1). s. 9. arXiv:1307.2657 $2. Bibcode:2013ApJS..208....9P. doi:10.1088/0067-0049/208/1/9. ISSN 0067-0049.

[Mamajek-4] Mamajek, Eric (2 Mart 2021). "A Modern Mean Dwarf Stellar Color and Effective Temperature Sequence". University of Rochester, Department of Physics and Astronomy. 5 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]