Milliyetçi Cephe hükûmetleri, 1975 ve 1977 yıllarında TBMM'de grubu bulunan sağ eğilimli partiler tarafından kurulan koalisyon hükûmetleridir. 1975'te AP-MSP-MHP-CGP koalisyonu birinci, 1977'de AP-MSP-MHP koalisyonu ikinci Milliyetçi Cephe hükûmetini oluşturmuştur.
Milliyetçi Cephe Hükûmetleri Türkiye'de yükselen sol siyasete yönelik CHP'nin yeniden iktidar olmasını engellemek ve yakın bir tehlike olarak gördükleri Türkiye'de komünizmin gelişmesini durdurmayı amaçlamıştır.
I. Milliyetçi Cephe hükûmeti olarak bilinen 39. Türkiye Hükûmeti, DP'den ayrılan dokuz milletvekilinin ("dokuzlar" olarak bilinir) destek vermesiyle 31 Mart 1975'te, Süleyman Demirel'in başkanlığında AP-MSP-MHP-CGP partileri ile kurulmuştur. Hükûmete kısaca "MC" hükûmeti, partilere "Cephe Partileri", Süleyman Demirel'e ise "Cephe Başkanı" denilmiştir.
1977 Türkiye genel seçimlerindeCHP %41 oy almasına rağmen elde ettiği 213 milletvekili tek başına hükûmet kurmasına yetmediği için CHP lideri Bülent Ecevit diğer partilerle koalisyon kurma girişiminde bulunmuş ancak uzlaşı sağlanamadığından Bülent Ecevit hükûmeti kuramamıştır.
Daha sonra Cumhurbaşkanı tarafından hükûmeti kurma görevi seçimde ikinci gelen Adalet Partisi'nin Genel Başkanı Süleyman Demirel'e verilmiş ve Demirel partiler arası uzlaşıyı sağlayarak AP-MSP-MHP'den oluşan koalisyon hükûmetini kurmuştur. Bu hükûmet kamuoyunda ve siyasal çevrelerde II. Milliyetçi Cephe hükûmeti ya da "2. MC" hükûmeti olarak anıldı. Ancak partiler arası gerginlikler devam etmiş ve 1978'de AP'den ayrılan 11 milletvekilinin CHP'ye katılımıyla TBMM'de güvenoyu yoklamasını geçemeyen hükûmet düşmüştür.
Adalet Partisi Genel Başkanı Süleyman Demirel başkanlığında kurulan hükûmet 12 Kasım 1979 - 12 Eylül 1980 tarihleri arası görev yaptı. Altıncı Demirel Hükûmeti olarak kuruldu.[1]
