Kentsel ısı adası (KIA) insan faaliyetleri nedeniyle çevresindeki kırsal alanlardan önemli ölçüde daha sıcak olan metropol alanlardır. Bu metropolitan alanlarla çevresindeki daha az yoğun bölgeler arasındaki sıcaklık farkı 5 °C'ye kadar çıkabilir.
Bu tanım ilk olarak Luke Howard tarafından 1810'larda kullanılmıştır. Kentsel ısı adası olarak tanımlanan bölgelerde sıcaklık farkı geceleri gün içinde olduğundan daha fazladır ve bu farklar en çok rüzgâr zayıf olduğunda hissedilir. Hem yaz hem de kış mevsimlerinde görülür.[1]
Sebepleri
Kentsel ısı adasının ana nedenleri kentsel gelişimle birlikte değişen toprak yapısı, şehirleşme ile birlikte azalan yeşil alanlar ve binalarda kullanılan ısı tutucu malzemelerdir. Enerji kullanımından açığa çıkan ısı ikinci büyük sebeptir. Nüfus çoğaldıkça, kullanılan alan artar ve bu ısıyı arttırır. Artan sıcaklıkla birlikte hava kalitesi azalır.
Sağlığa etkileri
Kentsel Isı Adalarının kent sakinlerinin sağlığı ve refahı üzerinde direkt etkileri vardır. Sadece ABD içinde yılda yaklaşık 1.000 kişi aşırı sıcaklık nedeniyle ölmektedir.[kaynak belirtilmeli] Araştırmalar ölüm oranlarının, artan sıcaklıkla birlikte üssel bir artış gösterdiğini kanıtlamaktadır.
