II. Maximilian (11 Temmuz 1662 - 26 Şubat 1726), aynı zamanda Max Emanuel veya Maximilian Emanuel olarak da bilinen, Bavyera Elektörlüğü'nün Wittelsbach hanedanına mensup hükümdarı ve Kutsal Roma İmparatorluğu'nun prens-elektörüydü. Aynı zamanda İspanyol Hollandası'nın son yöneticisi ve Lüksemburg Dükü idi. Yetenekli bir asker olarak hırslı yapısı çeşitli çatışmalara yol açtı.[2]
Münih'te Bavyera Elektörü Ferdinand Maria ve Savoy Prensesi Henriette Adelaide'nin (d.1676) çocuğu olarak doğdu.
Maximilian, 1679'da hala küçük bir çocukken elektör oldu ve 1680'e kadar amcası Maximilian Philipp'in naipliği altında yaşadı. 1683'te, Osmanlı İmparatorluğu'na karşı Viyana'yı savunmak için savaşa girerek askeri kariyerine başladı. Maximilian Emanuel'in ünü, 1688'de Jovan Monasterlija komutasındaki Sırp isyancılarla birlikte Belgrad şehrini Osmanlı'nın elinden aldıktan sonra arttı.[3][4][2]
Kaynakça
|
---|
Lüksemburg Kontluğu (963–1354) |
---|
Lüksemburg Elder Hanedanı (963–1136) | | |
---|
Namur Hanedanı (1136–1189) | |
---|
Hohenstaufen Hanedanı (1196–1197) | |
---|
Namur Hanedanı (1197–1247) | |
---|
Limburg Hanedanı (1247–1354) | |
---|
|
|
|