Âkâ Ali Şah II. Ağa Han (Farsça: آغا خان دوّمĀghā Khān-i Duvvum, veya az kullanılan ama daha doğru olan haliyle Farsça: آقا خان دوّمĀqā Khān-i Duvvum); Nizârî-İsmâ‘îlîMüslümanları'nın Kırk Yedinci İmâmı olan Aka Ali Şah (Farsça: آقا علی شاه) Âkâ ‘Alî Şâh; 1830; Mehellat, İran - Ağustos 1885; Pune, Hindistan) için kullanılan bir ünvândı.[1]
Ecdâdı
Âkâ Ali Şah 1830 yılında İran'ın Mehellat kentinde doğdu. I. Ağa Han'ın en büyük ve annesi Serv-i Cihan Hanım'ın (Farsça: Serv-i Cihânn Hânım, ölümü: 1882) tek erkek evlâd idi. İran kraliyet ailesine mensup olan annesi de Kaçar Hanedanı'nın İkinci şahı Fet′h Ali Şah'ın kızıydı.[2] Babası I. Ağa Han tarafından ecdâdının Fâtımîler Hâlifeliği vasıtasıyla Muhammed'e dayandığı iddia edilmekteydi.[3]
Gençliği ve eğitimi
Geçlik yıllarını Mehellat'ta geçirdi. Fakat, babası I. Ağa Han'nın yeniden Kirman valiliğine talip olması üzerine artık orada kalması siyaseten mümkün değildi. Be nedenle, Âkâ Ali Şah annesi ile birlikte 1840 yılında Irak'a götürüldüler. Orada Arapça çalışan ve Farsçasını geliştiren Âkâ Ali, bu arada Nizârî-İsmâ‘îlîdoktrinini de iyice öğrendi.[2] Kısa süre zarfında Arap ve Fars edebiyatında tanınır hale gelen Âkâ Ali, bir Metafizik öğrencisi olarak Din felsefesini de burada kavradı.[4] 1840'ların sonunda İran'a geri dönerek babasına yardımcı olmaya başladı.[5]
Babasının 1881 yılında ölümü üzerine Kırk Yedinci Nizâr’îyyeDâ’î-i Â'zamı ve ŞîʿaNizârî-İsmâ‘îlîİmâmı oldu. Babası vefât ettiğinde İran kraliyet ailesinin bir prensi olarak rütbesi Nâsır el-Dîn Şâh Kaçar tarafından da kabul edildi. Nâsır el-Dîn Şâh'ın kendisi bizzat ona bir şeref kemeri ile elmaslarla süslü bir Fars tacı amblemi hediye etti.[4] 1885 yılında vefât etti.
^abcDefteri, Ferhad (1990). The Ismā‘īlīs: Their History and Doctrines. Cambridge: Cambridge University Press. ss. 439, 463, 498, 504, 516-18. ISBN0-521-42974-9.
^Aga Khan (1954). The Memoirs of Aga Khan: World Enough and Time. Londra: Cassell and Company Ltd. ss. 7, 11, 192.