Hukuki gerçekçilik veya hukukî realizm akımları, hukuku soyut hukuk kurallarından ya da adalet ve ahlâk gibi fizikötesi kavramlarla değil, maddî dünyadaki gerçek ilişkilerle açıklamaktadır.

Amerikan Hukukî Gerçekçiliği, gerçek hukukun mahkemelerin verdiği kararlar olduğunu, dolayısıyla hukuk araştırmasının hâkimlerin verecekleri kararların tahmin edilmesi olduğunu iddia eder. İskandinav Hukukî Gerçekçiliği ise hukukun varlığının içi boş hukukî kavramlarla açıklanamayacağını, hukukun iktidarın gücüyle var olduğunu savunur. İskandinav Gerçekçileri'ne göre hukuk bir dil meselesidir; toplumsal bir uzlaşma ve zorlamadan başka bir anlam taşımaz.