Galina Balaşova

Galina Andreyevna Balaşova (Rusça: Галина Андреевна Балашова; d. 4 Aralık 1931), Sovyet uzay programı ile ilişkili bir Rus mimar ve tasarımcı.

Hayatı

Balaşova Kolomna'da doğdu ve Moskova Mimarlık Enstitüsü'nde eğitim gördü. Balaşova, kariyerine 1955 yılında Kuybışev'deki GiproAviaProm tasarım enstitüsünde başladı. O zamanki çalışmaları, "modası geçmiş" kabul edilen dekoratif unsurların konutlardan kaldırılmasını içeriyordu. 1957'de Sovyet uzay programının ilk günlerinde tasarımdan sorumlu olan OKB-1'de kıdemli mimar oldu. Çalışanlar için konutlar tasarlayarak başladı ancak daha sonra Soyuz uzay aracının[1] ve Salyut ve Mir uzay istasyonlarının iç tasarımına katkıda bulundu. Balaşova, Buran programına danışmanlık yaptı. 1991 yılında Sovyetler Birliği'nin dağılması üzerine emekli oldu ve çalışmalarını artık bir Devlet sırrı olarak kalmadı ve kamuya açık hale getirdi.[2][3][4]

İşleri

Uzay programı ile yaptığı çalışmalar, iç mekanların tasarımı, mobilya, kontrol panelleri, dekoratif logolar ve iç duvarlar için duvar resimleri işlerini içeriyordu.[5] Balaşova, sıfır yerçekimi için ortamlar tasarladı, örneğin zemin ve tavan için zıt renkler kullandı, böylece astronotlar yönünü şaşırtmayacaktı. Renk şemaları, sanatsal eğitimine başladığı çocukluğundaki suluboya yapma deneyiminden gelmektedir.[2] Balaşova da tasarımlarında yeşil rengi kullandı, böylece o zamanki televizyonlar rengi doğru bir şekilde üretecekti.

2018'de ABD'de ilk kez Galina Balaşova'nın olağanüstü hayatı ve profesyonel başarıları, önde gelen iki Amerikan üniversitesinin düzenlediği uluslararası konferanslarda sunulan görüşmelerde ortaya çıktı ve vurgulandı.[6][7]

1973'te Fransa'daki Aérosalons sergisinde kullanılan yaka iğnesi tasarımı, daha sonra Apollo-Soyuz Test Projesi'nin resmi amblemi haline geldi. Balaşova'nın adının kendi çizimine eklenme onayı "güvenlik bahanesi" altında reddedildi ve adını sergide dağıtılan 100.000 pim ile yayma fırsatını kaybetti.[2] Sovyetler Birliği ve ABD'de basının buna ilgisi arttı, ancak Balaşova hala tasarımları için herhangi bir atıf alamadı. Yaka iğneleri Mytishchi'deki bir fabrikada üretime başladığında, Balaşova'nın tasarımı için sertifikalar, hükûmetin onayı olmadan fabrikanın sanat komitesi tarafından oluşturuldu. Balaşova'nın üstleri, Balaşova'nın sadece telif hakkına sahip olmasına değil, aynı zamanda resmen yaratıcı olarak kaydedilmesine öfkelendi; üstleri, amblemin yaratıcıları olarak kendilerini görüyorlardı çünkü işçilerin sadece üstlerinin yönlendirmlerini izlediklerini düşünüyorlardı. Üstlerinden Bobkov, Balaşova'yı "Devlet sırlarına ihanet ettiği için" 8 yıl hapse atmakla tehdit etti. Balaşova, ancak sertifikayı göndereninin kendisini değil fabrika olduğunu söyleyerek ve feragat beyanını imzalayıp amblem için gelecekteki telif hakkı ödemelerini kısıtlamak zorunda olduğunu kabul ederek kendini kurtarabildi. Kıyaslama olması için, bölümdeki bir erkek amblemi buldu ve altıgen bir profille yeniden üretti ve bildirildiğine göre, tasarımı için on binlerce dolar aldı ki bu sadece Balaşova tasarımının bir kopyasıydı.

Galina Balaşova'nın öncü başarıları, kadınların mimarlığa katkısı üzerine planlanan büyük ciltlerde aydınlatılmaktadır,[8][9] ancak sıfır yerçekimi tasarımlarına yaptığı katkılar bugün birkaç küçük sergi ve bu ciltlerin ötesinde nadiren tanınmaktadır.

Kaynakça

  1. ^ "The Artists". Space Mission Patches. 3 Kasım 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020. 
  2. ^ a b c Galina Balashova : architect of the Soviet space programme. Knowles, Clarice,. Berlin. ISBN 978-3-86922-355-1. 
  3. ^ ""Galina Balashova: Architect of the Soviet Space Programme" at DAM Frankfurt". BigMat International Architecture Agenda. 1 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020. 
  4. ^ "The Soviet Architect Who Drafted the Space Race". Motherboard. 18 Ağustos 2015. 19 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020. 
  5. ^ "Galina Balaşova". Icon. 28 Ekim 2015. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020. 
  6. ^ "The Secret Star of the Outer Space Program: Galina Balashova, First Architect of Spaceship Interiors."". 2018 International Archive of Women in Architecture IAWA Symposium "Women Inventors in Architecture 1700-2000." Virginia Polytechnic Institute and State University, College of Architecture and Urban Studies, School of Architecture + Design, Blacksburg, VA. 29 Mart 2018. 6 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2019. 
  7. ^ "«Galina Balashova: First Architect of Soviet Spacecraft Interiors.»". 39 Northeast Slavic, East European, and Eurasian Studies NESEEES Conference, New York University, Jordan Center for the Advanced Study of Russia, New York, NY. 7 Nisan 2018. 28 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2019. 
  8. ^ "Routledge Companion to Women in Architecture". Sokolina, Anna, ed. London, New York: Routledge. Under contract. 22 Temmuz 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020. 
  9. ^ "Bloomsbury Global Encyclopedia of Women in Architecture, 1960–2015". Brown, Lori A., and Karen Burns, eds. London, New York: Bloomsbury. Under contract. 7 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.