Francesco Severi

Francesco Severi
Doğum13 Nisan 1879(1879-04-13)
Arezzo, İtalya
Ölüm8 Aralık 1961 (82 yaşında)
Roma, İtalya
Mezun olduğu okul(lar)Università di Torino, 1900
Tanınma nedeniCebirsel geometri, çok değişkenli karmaşık analiz
ÖdüllerAccademia Nazionale delle Scienze detta dei XL altın madalyası (1906)
Bordin ödülü (1907) (Federigo Enriques ile birlikte)
Guccia madalyası (1908)
Accademia Nazionale dei Lincei Kraliyet ödülü (1913)
Kariyeri
DalıMatematik
Çalıştığı kurumlarUniversità di Torino, Università di Bologna, Università di Padova, Università di Roma, Ulusal Yüksek Matematik Enstitüsü (bugünkü adıyla Francesco Severi Ulusal Yüksek Matematik Enstitüsü)
Doktora
danışmanı
Corrado Segre
Akademik danışmanlarıEnrico d'Ovidio, Federigo Enriques, Eugenio Bertini
Doktora öğrencileriAldo Andreotti, Enzo Martinelli, Guido Zappa
Diğer önemli öğrencileriLuigi Fantappiè, Gaetano Fichera

Francesco Severi (13 Nisan 1879 - 8 Aralık 1961) İtalyan bir matematikçi. 1936'da ilk defa verilen Fields Madalyasının komite başkanıydı.

Cebirsel geometri ve çok değişkenli karmaşık fonksiyonlar teorisine yaptığı katkılarla ünlüdür. İtalyan cebirsel geometri ekolünün en etkili lideri oldu. Federigo Enriques ile birlikte Fransız Bilimler Akademisi'nden Bordin ödülünü kazandı.

Birasyonel geometriye, cebirsel yüzeyler teorisine ve özellikle bu yüzeylerde yer alan eğrilerin çalışmalarına, modül uzayları teorisine ve çok karmaşık değişkenli fonksiyonlar teorisine önemli katkılarda bulunmuştur. Çok üretken bir şekilde yazmıştır. Federigo Enriques'in sezgi odaklı yaklaşımını izleyerek yaptığı çalışmalarının bir kısmının daha sonra özellikle Oscar Zariski ve André Weil tarafından belirlenen yeni standartlara göre titiz olmadığı gösterilmiştir. Argümanlarının birçoğu o zamandan beri titiz bir hale getirilmiş olsa da, önemli bir kısmı sadece titizlikten yoksun olmakla kalmayıp aynı zamanda yanlıştı. Ancak, Enriques'in çalışmalarının titiz olmasa da neredeyse tamamen doğru olduğu bilinmektedir.

Kişisel düzeyde, kolayca gücenirdi[1] ve bir dizi tartışmaya dahil olmuştur. Bunlardan en önemlisi, Benito Mussolini'nin İtalyan faşist rejiminin sadık bir destekçisiydi ve tüm akademik topluluklar ve akademik kurumlarda anti-semitik bir temizlik gerçekleştirecek olan bir akademisyenler komitesinde yer alıyordu.[2]

Yaşamı

Dokuz yaşındayken babasının ölümüyle sarsıldı ve bu erken kayıp, Francesco'nun ailesinde ciddi ekonomik etkilere sebep oldu. Özel dersler vererek geçimini sağlamak zorunda kalmasına rağmen, Francesco Severi çalışmalarına devam ederek Torino Üniversitesi'nde mühendislik bölümüne kaydolmayı başardı. Corrado Segre'nin derslerinin etkisiyle, Severi kısa sürede saf matematiğe karşı bir tutku buldu.

1900 yılında, daha sonra en sevdiği konu olacak olan sayılar geometrisi üzerine hazırladığı tezle eğitimini tamamladı. Tezinden sonra, Torino Üniversitesi'nde Enrico D'Ovidio'nun asistanı oldu. 1902'den 1905'e kadar izdüşümsel ve betimleyici geometride okutmanlık yaptı. Ancak kısa süre sonra, Federigo Enriques'in asistanı olarak Bologna Üniversitesi'ne transfer oldu ve daha sonra Pisa Üniversitesi'nde Eugenio Bertini'nin asistanı oldu. 1904'te, cebirsel yüzeylerin birrasyonel değişmezleri teorisini kurarak sayılar geometrisinde elde ettiği sonuçlarının göz önünde bulundurulmasıyla Parma Üniversitesi'nde izdüşümsel ve betimleyici geometri kürsüsünün sahibi oldu. Ancak, bu arada Padova Üniversitesi'nde bir yıl geçirdi ve burada farklı dersler verdi. Ayrıca, mühendislik biriminin yönetimini üstlendi.

1906 yılında, bazı belirli tipteki yüzeyler üzerine çizilen cebirsel eğrilerin varlığına ilişkin bir teorem elde etti ve böylece rasyonel yüzeylerin sınıflandırılması arayışına başladı.[3]

I. Dünya Savaşı sırasında seferber olan Severi, topçu birliğine yazıldı. 1921 yılında Roma'daki La Sapienza Üniversitesi'nde cebirsel geometri kürsüsüne atandı. 1923'te bu üniversitenin rektörü seçildi. Fakat 1925'te sosyalist politikacı Giacomo Matteotti'nin suikasta uğramasının ardından rektörlük görevinden istifa etti. Buna rağmen Severi faşizme karşı tepkisiz kaldı ve ırk yasalarının uygulanmasını kabul etti.

1938'de Severi, Istituto Nazionale di Alta Matematica'nın kurucularından biri oldu. 1959'da Katolikliğe döndü ve Dalla scienza alla fede (1959) adlı otobiyografisini yayınladı ve burada siyaset anlayışın eksikliğinden dem vurup pişmanlık duyduğunu ima etmiştir: Matematik, çeşitli şeylere aynı adı verme sanatıdır ve matematikçiler siyasette sık sık hata yaparlar, çünkü politika, matematiğin tam tersine, aynı şeylere farklı adlar verme sanatıdır.

Severi, kariyeri boyunca Ulusal Bilimler Akademisi Altın Madalyası ve Federigo Enriques'le birlikte Paris Bilimler Akademisi Bordin Ödülü de dahil olmak üzere çok sayıda ödül aldı[not 1]

1910'da Accademia dei Lincei ve 1918'de Accademia delle Scienze di Torino da dahil olmak üzere çok sayıda İtalyan ve yabancı akademinin üyesiydi. Oscar Zariski, Severi'nin en ünlü öğrencilerinden biridir.

Seçilmiş yayınları

Bilimsel üretimi 400'den fazla yayını ve sayısız incelemeyi içerir. Francesco Severi'nin tüm matematik çalışmaları, tüm kitaplar hariç, "Opere Matematiche" adlı altı ciltte toplanmıştır.

Notlar

  1. ^ Bu ödül, 1835'te Charles-Laurent Bordin tarafından oluşturulmuş olup, kamu yararına olan konularda eser veren yazarlara iki yılda bir verilen bir ödüldür.

Kaynakça

  1. ^ Roth, L. (1963), "Francesco Severi", Journal of the London Mathematical Society, Second Series, cilt 38, ss. 282-307, doi:10.1112/jlms/s1-38.1.282, ISSN 0024-6107, MR 0157887, Zbl 0112.00314 
  2. ^ Goodstein, Judith; Babbitt, Donald (2012). "A Fresh Look at Francesco Severi". Notices of the American Mathematical Society. 59 (8). s. 1064. doi:10.1090/noti881. 
  3. ^ Severi, Francesco (1 Haziran 1906). "Sulla totalità delle curve algebriche tracciate sopra una superficie algebrica". Mathematische Annalen (İtalyanca). 62 (2). ss. 194-225. doi:10.1007/BF01449978. ISSN 1432-1807.