Fenitoin (PHT), bir anti-nöbet ilacıdır. Tonik-klonik nöbetlerin ve fokal nöbetlerin önlenmesinde yararlıdır, ancak absans nöbetlerin önlenmesinde yararlı değildir. İntravenöz form olan fosfenitoin, benzodiazepinlerle düzelmeyen status epileptikus için kullanılır. Belirli kalp ritim bozuklukları veya nöropatik ağrı için de kullanılabilir. İntravenöz uygulanabilir veya ağızdan alınabilir. İntravenöz form genellikle 30 dakika içinde etki etmeye başlar ve yaklaşık 24 saat etkilidir.[1] Uygun dozu belirlemek için kan seviyeleri ölçülebilir.
Yaygın yan etkiler mide bulantısı, mide ağrısı, iştah kaybı, zayıf koordinasyon, hipertrikoz ve diş etlerinin genişlemesini içerir. Potansiyel olarak ciddi yan etkiler arasında uyku hali, kendine zarar verme, karaciğer sorunları, kemik iliği baskılanması, düşük kan basıncı ve toksik epidermal nekroliz yer alır. Hamilelik sırasında kullanımının bebekte anormalliklere yol açtığına dair kanıtlar vardır. Emzirirken kullanmak güvenlidir. Alkol, ilacın etkilerini engelleyebilir.
Fenitoin ilk olarak 1908 yılında Alman kimyager Heinrich Biltz tarafından yapılmış ve 1936 yılında nöbetler için faydalı bulunmuştur.[2][3] Dünya Sağlık Örgütü'nün Temel İlaçlar Listesi'nde yer almaktadır.[4] Fenitoin jenerik ilaç olarak mevcuttur.[5]
Kaynakça
Dış bağlantılar
- "Phenytoin". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine. 28 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.