Warren, 1891'de Los Angeles'ta doğdu ve Bakersfield, California'da büyüdü. California Üniversitesi, Berkeley Hukuk Fakültesi'nden mezun olduktan sonra Oakland'da hukuk kariyerine başladı. 1920'de Alameda İlçesi için bölge savcı yardımcısı olarak işe alındı ve 1925'te bölge savcısı olarak atandı. Eyalet Cumhuriyetçi Partisi'nin lideri olarak ortaya çıktı ve 1938'de Kaliforniya Başsavcısı olarak seçimleri kazandı. Bu pozisyonda, 2. Dünya Savaşı sırasında 100.000'den fazla Japon asıllı Amerikanın zorla sınır dışı edilmesini ve tutuklanmasını destekledi. 1942 Kaliforniya vali seçimlerinde Warren, görevdeki Demokrat vali Culbert Olson'dan daha fazla oy alarak vali seçildi. 1953'e kadar Kaliforniya valisi olarak görev yaptı. Warren, arka arkaya üç dönem seçilen tek Kaliforniya valisidir.
1939'da Avrupa'da II. Dünya Savaşı patlak verdikten sonra, dış politika Amerika Birleşik Devletleri'nde giderek daha önemli bir konu haline geldi. Amerika Birleşik Devletleri, Aralık 1941'de Pearl Harbor'a Japonların saldırısından sonra Japon asıllıların tutuklanması konusunu destekledi.[2]
Japon asıllı Amerikalıları tutuklanma kararı General John L. De Witt tarafından verilmiş ve tutuklama federal yetkililer tarafından gerçekleştirilmiş olsa da, Warren'ın savunuculuğu, tutuklamanın kamuoyunda gerekçelendirilmesinde önemli bir rol oynadı.[1] Warren özellikle, Japon Amerikalıların Kaliforniya kıyı ve vadi ilçelerindeki "her stratejik noktaya" isteyerek sızdıklarını iddia etmiş, Amerika doğumlu etnik Japonlardan potansiyel olarak birinci nesil göçmenlerden daha büyük tehlike konusunda uyarıda bulunmuş ve[3] iddia etmişti.[4] Warren ayrıca, bugüne kadar Kaliforniya'da yaşamış olan Japon asıllı Amerikalıların gelecekte bu tür eylemlerde bulunup bulunmayacağının şüpheli olduğunu belirtti.[5] Daha sonra Warren, serbest bırakılan tutukluların Kaliforniya'ya geri dönmesini protesto etti.[6]
Kaliforniya valiliği
Seçim
Warren, kısmen farklı partilere mensup oldukları için, çeşitli konularda kendisinden önceki Vali Culbert Olson ile sık sık atışırdı. 1939'da Warren'ın destekçileri, Kaliforniya'nın 1942 valilik seçimlerinde onun adaylığını ön plana çıkarmak istediler. Başlangıçta aday olmaya isteksiz olsa da, [1] Nisan 1942'de vali adaylığını açıkladı. Ağustos'ta Warren, ön seçimi kolayca kazanarak Olson'u yeneceği sinyallerini verdi ve birçok kişiyi şaşırttı. Kasım ayında, genel seçimlerde oyların neredeyse yüzde 57'sini alarak Olson'u seçimde yendi. Warren'ın bu zaferi onu ulusal itibara sahip bir figür yaptı ve hem Cumhuriyetçi Parti'nin Robert A. Taft liderliğindeki muhafazakar kanadıyla hem de Thomas E. Dewey liderliğindeki Cumhuriyetçi Parti'nin ılımlı kanadıyla iyi ilişkiler yaşadı.[1]
Politikaları
Vali olduktan sonra II. Dünya Savaşı'ndan dolayı, savaş sonrası ekonomik planlamayı sürdürdü. Vali Earl Warren, savaş zamanı vergi fazlalıklarından yararlanmak ve geri dönen gazilere iş sağlamak için New Deal'ınkilere benzer bayındırlık işleri projeleri başlattı. Örneğin, 1947'de Collier-Burns Yasasına verdiği destek, büyük bir otoyol inşaatı programını finanse eden benzin vergilerini artırdı. Geçiş ücretlerinin veya tahvillerin otoyol inşaatını finanse ettiği eyaletlerin aksine, Kaliforniya'nın benzin vergileri sistemi inşa etmek için ayrılmıştı. Warren'ın tasarıya verdiği destek çok önemliydi çünkü onun popüler bir vali olarak statüsü, kamyon taşımacılığı, petrol ve gaz lobicilerinin muhalefetinin aksine görüşlerini güçlendirdi. Collier-Burns Yasası, 1956 tarihli Federal Yardım Karayolu Yasası'nın geçişini etkilemeye yardımcı oldu ve ulusal otoyol inşaatı için bir model oluşturdu.[7] 1940'ların ortalarında, Warren evrensel sağlık hizmeti uygulamaya çalıştı, ancak tıp ve iş çevrelerinin muhalefeti nedeniyle planını harekete geçiremedi.[8] 1945'te, Warren Kaliforniya valisiyken, Birleşmiş Milletler Şartı, San Francisco'da imzalandı.[9] 25 Nisan - 26 Haziran 1945 tarihleri arasında Birleşmiş Milletler Şartı ile sonuçlanan Birleşmiş Milletler Uluslararası Örgütlenme Konferansı'nda önemli bir rol oynadı.[10][11][12]
Ölümü
Warren, hayatının son yıllarında yaşadığı anılar ve yaptığı şeyler üzerinde çalışmaya başladı ve çok sayıda konuşmalar yaptı. Ayrıca Vietnam Savaşı'nın sona ermesini ve yoksulluğun ortadan kalkması gerektiğini savundu.[1] Demokratik Ulusal Komite'nin karargahına bir zorla girilmesinden ve Nixon yönetiminin müteakip bu zorla girmeyi örtbas etme girişimlerinden kaynaklanan büyük bir siyasi skandal olan Watergate skandalıyla ilgili soruşturmaları yakından takip etti. Warren, Nixon'un "belki de bu ülkenin sahip olduğu en aşağılık başkan" olduğunu özel olarak belirterek, Nixon'u küçümsedi.[1]
Emekli olduktan beş yıl sonra, Warren kalp durması nedeniyle Washington, DC'deki Georgetown Üniversite Hastanesinde saat 08:00'da öldü. 9 Temmuz 1974, 83 yaşında[13] 2 Temmuz'dan beri konjestif kalp yetmezliği ve koroner yetmezlik nedeniyle hastaneye kaldırılmıştı.[13] Aynı gün, Yargıç Brennan ve Douglas tarafından saat 17:30'a kadar ziyaret edildi.
^"Earl Warren's Fight for California's Freeways: Setting a Path for the Nation". Southern California Quarterly. 88 (2): 205-238. 2006. doi:10.2307/41172311.Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
Mitchell, Daniel J. B. (2003). "Earl Warren's California Health Insurance Plan: What Might Have Been". Southern California Quarterly. 85 (2): 205-228. doi:10.2307/41172162. JSTOR41172162.
"Law Enforcement and Judicial Administration in the Earl Warren Era," an oral history conducted 1970 through 1977 by Miriam F. Stein and Amelia R. Fry. Regional Oral History Office, The Bancroft Library, University of California, Berkeley. 1981. The Earl Warren Oral History Project,[...] was inaugurated in 1969 to produce tape-recorded interviews with persons prominent in the arenas of politics, governmental administration, and criminal Justice during the Warren Era in California. Focusing on the years 1925-1953, the interviews were designed not only to document the life of Chief Justice Warren "but to gain new information on the social and political changes of a state in the throes of a depression, then a war, then a postwar boom".
Earl Warren and the Warren Court: The Legacy in American and Foreign Law. Lexington Books. 2006. ISBN978-0739116357.Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
Eisenhower vs. Warren: The Battle for Civil Rights and Liberties. Liveright Publishing. 2018. ISBN9780871407665.
Smemo (2005). "The Little People's Century: Industrial Pluralism, Economic Development, and the Emergence of Liberal Republicanism in California, 1942-1946". Journal of American History. 101 (4): 1166-1189. doi:10.1093/jahist/jav143.