Bu maddede birçok sorun bulunmaktadır. Lütfen sayfayı geliştirin veya bu sorunlar konusunda tartışma sayfasında bir yorum yapın. Bu maddenin içeriğinin Türkçeleştirilmesi veya Türkçe dilbilgisi ve kuralları doğrultusunda düzeltilmesi gerekmektedir. Bu maddedeki yazım ve noktalama yanlışları ya da anlatım bozuklukları giderilmelidir. (Yabancı sözcükler yerine Türkçe karşılıklarının kullanılması, karakter hatalarının düzeltilmesi, dilbilgisi hatalarının düzeltilmesi vs.) Düzenleme yapıldıktan sonra bu şablon kaldırılmalıdır. Bu maddedeki üslubun, ansiklopedik bir yazıdan beklenen resmî ve ciddi üsluba uygun olmadığı düşünülmektedir. Maddeyi geliştirerek ya da konuyla ilgili tartışmaya katılarak Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Vikipedi'nin kalite standartlarına ulaşabilmesi için, bu maddenin veya bir bölümündeki ansiklopedik olmayan içeriğin temizlenmesi gerekmektedir. Görüşlerinizi lütfen tartışma sayfasında belirtiniz. (Eylül 2022)

Devrekani
İlçe
Türkiye'de bulunduğu yer
İlçe sınırları haritası
Ülke	Türkiye
İl	Kastamonu
Coğrafi bölge	Karadeniz Bölgesi
İdare
• Kaymakam	Ekrem Çeçen[1]
• Belediye başkanı	Engin Altıkulaç (AK Parti)
Yüzölçümü
• Toplam	598 km²
Rakım	1070 m
Nüfus  (2018)
• Toplam	13.482
• Kır	6,197
• Şehir	6.144
Zaman dilimi	UTC+03.00 (TSİ)
Posta kodu	37700
İl alan kodu	366
İl plaka kodu	37
Resmî site http://www.devrekani.bel.tr/

Devrekani, Türkiye Cumhuriyeti'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir.

İlçe merkezinin nüfusu 2024 itibarıyla 13.668’dir. Halkın temel geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır.

Devrekani isminin, İsfendiyaroğulları zamanında bu yörenin geçici konaklama amacı ile han olarak kullanılmasından ve “Devlethanı” olarak isimlendirilmesinden doğduğu iddia edilmektedir. Devlethanı zaman içinde “Devrekani” ye dönüşmüştür.

Sevan Nişanyan'ın "Index Anatolicus" adlı eserinde ise İran dolaylarında meskun Devrekan adlı bir Türkmen aşiretinden söz edilir. Devrekani'ye göç eden Türklerin bu aşiretten türemiş olduğu düşünülmektedir.

Atatürk, Şapka İnkılabı dolayısıyla 1925 yılında Kastamonu ve çevresini ziyareti sırasında 28 Ağustos 1925 tarihinde Devrekani ilçesine gelerek Kurukavak Mahallesi'ndeki Müftüoğlu Mehmet Bey'in çiftliğinde misafir kalmıştır. Bu nedenle her yıl 28 Ağustos günü Atatürk'ün Devrekani'ye Gelişi Kültür ve Sanat Haftası olarak törenlerle kutlanmaktadır. Devrekani, 1944 yılında kabul edilen yasa ile ilçe olmuştur.

Devrekâni ilçesi, Batı Karadeniz Bölgesinde Kastamonu sınırları içinde; doğuda Taşköprü, batıda Seydiler ve Küre, kuzeyde İnebolu, Bozkurt ve Çatalzeytin ile komşudur. Devrekani'de bir suni baraj gölü, bir baraj gölü ve iki gölet bulunmaktadır. Söz konusu baraj ve göletler tamamen sulama amaçlı olup, ördek ve angut türleri ile sazan, aynalı sazan, tatlı su levrekli, ak balık ve nadir de olsa turna balığı bulunmaktadır. Başakpınar ve Kınık Köyü sınırları içerisinden doğan Devrekani Çayı ilçenin en önemli akarsuyudur.

Devrekani'de arazinin büyük bir kısmı 2. ve 3. zamanda oluşmuştur. Ancak bunun yanında Kuaterner (Birinci zaman) yaşlı sahalar vardır. İlçe merkezinin kuzeyinden itibaren Devrekâni Çayı boyunca kumlu, milli, şistli yeni alüvyonlar doğu-batı doğrultusunda geniş sahalar kaplamaktadır. Devrekâni düzlüğü ve büyük vadi tabanları muhtelif yerlerde ve değişik kalınlıklarda çakıl, kum, şist gibi akarsu tortuları ile örtülmüştür.

İlçenin kuzeyinde İsfendiyar (Küre) dağlarının yüksek kısımlarının oluşturduğu dağlık sahalar ve yüksek plato sahaları bulunur. Buralarda yükselti 1251–1581 m. arasında değişmektedir. İlçe sınırları içerisinde Kastamonu –Devrekâni arasında 1200 metre rakımlı Oyrak Geçidi, 1985 metre rakımlı Yaralıgöz Geçidi, 1770 metre rakımlı Göynük, 1492 metre rakımlı Görve ve 1330 metre rakımlı Bebek Dağları vardır.

Batı Karadeniz Bölgesinde yer alan Devrekâni'de, kıyıdan itibaren yükselen İsfendiyar (Küre) Dağları nedeniyle karasal iklim ile Karadeniz iklimlerinin özelliklerini barındıran bir iklim hüküm sürmektedir. Yaz ayları sıcak, kışları ise soğuk ve yağışlı geçer. Gece ve gündüz arası ısı farkı 25 °C derecedir. İlçe genellikle dağlık ve ormanlık bir yapıya sahiptir. İlçe alanının %53'lük kısmını tarım alanları, %22'lik kısmını da orman alanı oluşturmaktadır. Doğal bitki örtüsünü genelde çam ve meşe ağaçları teşkil etmektedir.

İlçe, temiz havası ve bozulmamış doğasıyla özellikle yaz mevsiminde dinlendirici bir özellik göstermektedir. Yaz turizmi açısından doğal güzellikleri yeterlidir.

Konumu itibari ile doğal güzellikler, tarihi ve turistik yerler barındıran ilçe; yaz aylarında serinliği ile büyük şehirlerin gürültüsünden kurtulmak isteyen insanların ilgisini çekmekte, onların köylerine ve evlerine geri dönüp vakit geçirmelerini sağlamaktadır.

İlçe pazarının Pazar günü kurulması nedeniyle çevre il ve ilçelerden gelenlerin yoğunluğu ilçede Pazar günlerinin hareketli geçmesini sağlamaktadır. Pazar günü kurulan yağ ve kesik pazarı da ziyaret edilmesi önerilen yerlerden biridir.

Yazılı kaynaklarda ilçenin Osmanlılar zamanında da dinlenme yeri olarak seçildiği görülmektedir. İlçe 5000 yıl öncesinin uygar bir yerleşim yeri olarak tarih hazineleri ile doludur. Özellikle Kınık Harabeleri(yer altı şehri) başta olmak üzere höyükler ve ören yerleri bakımından zengin bir yapıya sahiptir.

Mesire ve dinlenme yeri olarak da Alaman Çamlığı, Yaralıgöz Dinlenme Tesisleri ve ilçedeki Beyler Barajı göletler önemli yere sahiptir.

Ayrıca gerek ormanların gerekse barınma yerlerinin çokluğu sebebiyle ilçe av turizmi bakımından da zengindir. Mevsime ve kanunlara uyulduğu takdirde balık, karaca, tavşan, tilki, kurt, yaban domuzu, ördek gibi av hayvanlarını bulmak mümkündür.

İlçede eskiden panayır adı altında düzenlenen ve bir hafta süre ile yapılan ticari ve sosyal içerikli etkinlikler kaldırılmış, bunun yerine sadece pazar günleri yapılan ve ticari canlılık sağlayan pazar kalmıştır. İstanbul'un fetih yıl dönümlerinde ise Fatih Sultan Mehmet'in annesinin gelin olduğu Çayırcık Mahallesi'nde bir günlük Fetih Şöleni düzenlenmektedir.

Kınık (Kastamonu)

1990 yılında bir grup Hitit madeni kabı Kastamonu İli, Devrekâni İlçesi, Kınık Köyü yakınlarındaki Delibeyoğlu Sırtı'nda bulunmuştur. Bunun üzerine 1994 yılında burada kurtarma kazıları başlatılmıştır (Resim 1). Kazılar, Ankara Üniversitesi'nden Aykut Çınaroğlu'nun bilimsel başkanlığında ve Kastamonu Arkeoloji Müzesi Müdürlüğü'nce yürütülmektedir. Delibeyoğlu Sırtı'nda yapılan kazılar sonucunda 3 tabakalı düz iskân yeri saptanmıştır. I. Tabaka (Geç Kalkolitik/Erken Tunç Çağı 1), II. Tabaka (Erken Tunç Çağı sonu ve Geçiş Dönemi) ve III. Tabaka (Demir Devri)'ne tarihlenmektedir.

2004 yılı çalışmalarında:

I. Tabaka'da ana kaya üzerinde tahrip olmuş bir odaya ait duvar parçaları ve sıvalı ocak tabanları açığa çıkarılmıştır. Oda tabanları üzerinden çok sayıda el yapımı kap parçaları, kemik deliciler, ağırşaklar, taş el baltaları ve çakmak taşından kesiciler ele geçmiştir.

II. Tabaka, iki mimari evreye sahiptir. II-1. Tabaka erken, II-2. Tabaka geç dönemi yansıtmaktadır. II-1. Tabaka, kendinden önceki tabakayı (I. Tabaka) tahrip ederek belli alanlarda yapılarını ana kaya üzerine oturmuşlardır. II. Tabakanın erken evresinde ortaya çıkarılan fırın kalıntıları madencilik aktiviteleri ile ilişkilidir (Genç 2004). Her sene olduğu gibi, 2004 yılında da madencilikte kullanılan çok sayıda alet ele geçmiştir. 2004 yılında, 2 adet pota, çok sayıda kırma-ezme ve öğütme taş aletleri ve çakmak taşından kesiciler ele geçmiştir. II-2. Tabaka'da taş temelli kerpiç duvarlı büyük bir yapı açığa çıkarılmıştır. İlk kez 1996 yılında açılmaya başlanan yapının uzunluğu, 2004 yılında 63 metre uzunluğa ulaşmıştır. 63 metre uzunlukta ve 11 metre genişlikte olup tamamı açılamamıştır (Resim 2). Yapının kale görünümlü doğu duvarı 2.5 metre kalınlıkta ve 3 metre yükseklikte korunmuştur (Resim 3-4). Yapının sadece 6 odası açılmıştır (Resim 2). Oda tabanları üzerinden el yapımı çanak-çömlek, ağırşak, tunç halka ve bilezik, kemik deliciler ve çok sayıda taş aletler ve sileks kesiciler ele geçmiştir. El yapımı kaplarla birlikte az sayıda çark yapımı kaplar da bulunmuştur.

III. tabaka, MÖ 1. binin ilk yarısına tarihlenmektedir. Çevre köylüleri tarafından tarla ekimi sırasında büyük ölçüde karıştırılmıştır. Bu nedenle mimari yapılar iyi korunamamıştır. Ancak, çok sayıda demir silah ve alet, kemik delici ve koruyucu tılsımlar, ağırşak ve ağırlıklar ele geçmiştir. Çark yapımı boyalı ve tek renkli çanak çömlek, Erken Frig çanak-çömlekleri ile paralellik göstermektedir.

Kınık, Orta Anadolu'nun özellikle Kızılırmak Havzası içinde yer alan bölgelerle benzer bir kültüre sahiptir. Bunun yanı sıra, Kastamonu ve çevresinin yerel kültürünü yansıtması açısından büyük önem taşımaktadır.

E. Genç, “Kastamonu-Kınık’ta Bir Tunç Çağı Yerleşimi", I-II.Ulusal Arkeoloji

Araştırmaları Sempozyumu, Anadolu/Anatolia Ek Dizi No. 1, Ankara, 2004, 39-60

Devrakani-Bozkurt yol güzergâhındaki Yaralıgöz Dağı'nın eteğinde yer almakta olup, hâlen Devrekâni Orman Bölge Şefliği'ne ait bir depo bulunmaktadır. Doğal güzelliği, ilginç manzarası, temiz havası ve soğuk suyu ile ziyaretçilerin ilgisini çekebilecek önemli uğrak yerlerinden biridir.

İlçede meşhur kuyu kebabı yapılmaktadır. Ancak, dinlenme tesisi açısından yeterli altyapı bulunmamaktadır.

İlçe sınırları içinde kalan Yaralıgöz Dağı'nın isminin kaynağı hakkında çeşitli rivayetler vardır. Bunlardan birine göre bu kayanın üzerinde bulunan yerleşim yerinde vaktiyle gözleri yaralı veya âmâ birinin yaşadığına ve ismin de oradan geldiğine inanılır. Başka bir söylentiye göre ise dağın çok yüksek olması ve üzerinde sürekli şiddetli rüzgârların esmesinden etkilenilerek yel ve dağın çok yüksek oluşu sebebiyle oradan etrafı gözlemek anlamını içeren göz kelimelerinin bir araya getirilmiş, böylece oluşan “yelligöz” sözcüğünün de zaman içinde değişerek Yaralıgöz olduğu tahmin edilmektedir.

İlçeye 7 km uzaklıkta bulunan Bozkocatepe-Kurukavak köyü hudutları içinde olup soğuk suyu, reçine kokan çamları ile ilçenin belli başlı mesire yerlerinden biridir. Köy düğünlerinin uğrak yeridir. Henüz piknik ve konaklama tesisi mevcut değildir.

• Devrekâni resmî websitesi 13 Ağustos 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.