Camilo Torres Restrepo
Doğum	3 Şubat 1929 Bogotá
Ölüm	15 Şubat 1966 (37 yaşında) Santander
Bağlılığı	ELN
Hizmet yılları	1960-1966
Çatışma/savaşları	Kolombiya İç Savaşı

Camilo Torres Restrepo (Bogotá, 3 Şubat 1929 - Santander, 15 Şubat 1966) Kolombiyalı din adamı, kurtuluş teolojisinin savunucusu, Kolombiya Sosyoloji Fakültesi kurucusu, Ulusal Kurtuluş Ordusu (ELN) üyesi gerilla. Hayatı boyunca Marksizmle Katolik inancını buluşturmaya çalışmıştır.

3 Şubat 1929 günü Bogotá'da dünyaya geldi. Babası doktor Calixto Torres Umaña ve annesi Isabel Restrepo Gaviria liberal burjuva kökenliydi. Ailesiyle birlikte küçüklüğünü Avrupa'da geçridikten sonra 1934 yılında ülkesine döndü. 1937 yılında babasıyla annesi ayrılınca Camilo ve kardeşi Fernando annesiyle birlikte kaldılar. Ortaöğretim döneminde öğretmenlerine karşı sürekli olarak eleştirel yaklaşmasından dolayı çeşitli soruşturmalar geçirecek, okuldan atılacaktır. Bu yüzden farklı okullarda sürdürdüğü ortaöğretimini Cervantes Lisesinde 1946 yılında tamamladı. Kolombiya Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne başlar ancak sadece bir yarıyıl okur. Kız arkadaşının babası aracılığıyla tanıştığı Dominiken rahiplerinin sosyal hayata dair fikirlerinden etkilenir. Kendisi de rahip olmak ister ve kararını vermek üzere inzivaya çekilir. Kararını verdikten sonra Kilise saflarına katılır ve özellikle sosyal sorunlarla ilgilenmeye başlar.

Din adamlığına başlar başlamaz meslekdaşı Gustavo Perez ile birlikte halkın içinde bulundupu yoksulluk ve toplumsal yapıdaki sosyal adaletsizlik dikkatini çeker. Bu alandaki çalışmalara yoğunlaşır. 1955 yılında Leuven Katolik Üniversitesi'nde okumak için Belçika'ya gider. Burada Kolombiyalı öğrencilerle birlikte sosyoekonomik araştırmalar grubu kurar. Avrupa'da bulunduğu süre içinde Paris'te Cezayirli direnişçilerle bir araya gelir, sendikacılarla toplantılar yapar. 1958 yılında sosyolog olarak üniversiteden mezun olur.^[1] 1959 yılında Kolombiya'ya döndüğünde yoksullara yardımcı olmak ve özellikle işçi sınıfı hareketi içinde yer almak ister. Aynı yıl Kolombiya Üniversitesi Ekonomi Fakültesinde öğretim üyesi olarak Sosyoloji Bölümünü kurar. Bogota'nın yoksul semtlerinde sosyal dayanışma projelerini öğretmen ve öğrencilerle beraber örgütler. 1960 yılında Latin Amerika Sosyoloji Fakültesinin kurucuları arasında yer alır.^[2] 1962 yılında Tarım Reformu teknik komitesinde yer alır. Aynı yıl kardinal Luis Concha Córdoba'nın isteği doğrultusunda üniversitedeki akademisyenliği bırakır. 1963 yılına gelindiğinde artık yoksul Hristiyanların sosyal adaletsizliğe karşı silahlı mücadele başlatabileceklerini düşünmektedir.

Kolombiya'da Ulusal Cephe hükûmetlerini oluşturan liberal ve muhafazakâr partilerin birliğine karşı Halkın Birleşik Cephesi adlı muhalif oluşumda yer alır. Hareket kentte ve kırda halkın ihtiyaçlarının karşılanmasının yanı sıra demokrasinin hayata geçirilmesini amaçlar. Öğrencileriyle birlikte barışçı eylemlerde ön saflarda bulunur. Cephe sayesinde ELN temsilcileri Torres ile temas etme fırsatı yakalar.

Akademik hayatını geride bıraktıktan sonra siyasete giren Torres, kurucuları arasında olduğu cepheden ayrılarak gerillalara katılır. Sıradan bir üye olarak katıldığı ELN gerillları arasında ruhani ve ideolojik destek veren Torres aynı zamanda Katolik inancını Marksizmle buluşturmaya çalışır. kolombiya Silahlı Kuvvetleri birliklerine karşı pusu kuran ELN birlikleriyle katıldığı ilk silahlı çatışmada hayatını kaybeder. Öldükten sonra ELN tarafından şehit mertebesine yükseltilecektir. Bu dönemde söylenen aşağıdaki söze de ilham kaynaklığı yapmıştır:

Torres, 15 Şubat 1966 tarihinde Patio Cemento adı verilen bölgede öldürülür. 15. Bucaramanga Tugayına bağlı Albay Alvaro Valencia Tovar komutasındaki askerler tarafından düzenlenen harekâtın ayrıntıları uzun süre gizli kalır. Yıllar sonra emeklilik döneminde Camilo'nun sonu^[3] adlı bir kitap kaleme alan Albay Tovar, Camilo Torres'in öldürülüş hikâyesini anlatır. Gizli bir yere gömüldüğü iddia edilen naaşın konumunun Torres'in ABD'de yaşayan doktor ağabeyi Fernnado'nun haberdar edildiği yazılır. Ancak aynı Tovar bir röportaj sırasında Torres'in naaşının ölümünden üç yıl sonra bulunduğu yerden çıkartılarak Bucaramanga kentine getirilip yakıldığını iddia eder. Tovar'a göre Torres'in ölümünün ardından Minnesota'dan askeri yetkililere mektup yazan ağabeyi, kardeşinin mezarının ileride siyasetçiler tarafından mabet olarak kullanılabileceğinden endişelendiğini belirtmiştir. Bunun üzerine Tovar, Torres'i çatışmanın olduğu yere gömmüştür. Komutasındaki birlik garnizonundaki şehit askerler için yapılacak olan askeri bir anıtın yapılması gündemdeyken ceset mezarından çıkartılacak ve yakılacaktır. Tovar, Torres'in küllerinin bu anıtın içinde olduğunu ve bunu sadece kendisinin bildiğini iddia edecektir.^[4]

• Uruguay söz yazarı Daniel Viglietti 1967 yılında yazdığı Cruz de Luz^[5] adlı eseri Torres'e ithaf eder. Eser Şilili şarkıcı Víctor Jara tarafından bestelenerek ünlü olmuştur.
• Kübalı söz yazarı Carlos Puebla Camilo Torres adlı eserin Torres için yazmıştır.
• 1970 yılında Dominik Cumhuriyeti'nde kurulan Corecato^[6] adlı örgüt Katolik Kilisesi rahipleri ve üniversite öğrencileri tarafından Joaquín Balaguer hükûmetinin baskılarına karşı kurulmuştur.
• Antioquia Tiyatro Üniversitesi'nin adı Torres'in anısına Camilo Torres Restrepo Tiyatro Üniversitesi olarak değiştirilmiştir.
• Merkezi Bogota'da olan Kolombiya Üniversitesi Merkez Kütüphanesi, Torres'in anısına Camilo Torres Kütüphanesi olarak bilinmektedir.
• Tunja'da yer alan Kolombiya Pedagoji ve Teknoloji Üniversitesi'nin ana meydanının adı Camilo Torres Restrepo Meydanı'dır.
• Şili Sol Hristiyan Partisi^[7] üyeleri Augusto Pinochet diktatörlüğü döneminde rejim karşıtı duvar resimleri yapan Camilo Torres adlı bir grup kurmuşlardı.
• Torres'in sosyoloji eğitimi gördüğü Katolik Üniversitesi'nin bulunduğu Leuven'de onun adını taşıyan bir öğrenci yurdu bulunmaktadır.

• 
  Torres'in Valle Üniversitesi'ndeki büstü
• 
  Torres Kolombiyalı köylü çocuklarla birlikte

• German Guzman Campoz, Rahip Gerilla Camilo Torres, Kaldıraç Yayınları 1970 Çeviren: Erol Selver

• ELN

• Camilo Yaşıyor adlı internet sitesi 11 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca) 16 Temmuz 2012 tarihinde erişilmiştir