Aslında gözlenen döngü kapalı değildir ancak her seferinde ileri ve geri kayma gösterdiğinden uzunca bir periyot sürecinden sonra sanki gözlendiği gezegeni merkez alıyormuş gibi algılanır. Gözlem yapılan gezegene yaklaştığı vakit ise yörüngesinin belirgin bir yön değişikliği gösterdiği görülür. Yörüngenin tüm döngüsü ele alındığında yörünge, Dünya ile boynuzlar arasında bir at nalının ana hattını oluşturuyormuş gibi görünen bir yol izler.
Satürn'ün ayları Epimetheus ve Janus birbirleri için bakıldığında at nalı yörüngesi izlerler. Tekrar eden bir döngüleri yoktur ve her biri diğerine göre tam bir at nalı yörüngesi çizerler.
Şekil 3, L4 ve L5Lagrange noktaları etrafındaki daha kısa yörüngeleri göstermektedir (örneğin mavi üçgenlere yakın çizgiler). Bunlara iribaş yörüngeler adı verilmektedir. (Bkz. Şekil 4) Asteroidin Dünya'ya olan uzaklığının Güneş'in diğer tarafındaki L3 noktasına kadar kadar salınım yapmaması dışında at nalı yörüngeler ile benzer şekilde açıklanabilir. Dünya'ya yaklaştıkça ya da uzaklaştıkça, Dünya'nın yerçekimi alanının değişen çekimi, cismin hızlanmasına ya da yavaşlamasına neden olarak yörüngesinde librasyon olarak bilinen bir değişikliğe neden olur.
İribaş yörüngeye örnek olarak, Satürn'ün küçük uydusuPolydeuces'in daha büyük bir uydu olan Dione'ye göre L5 noktası etrafında dönmesi verilebilir. Dünya'nın yörüngesiyle ilişkili olarak, 300 metre çapındaki 2010 TK7 asteroidi, önünde bulunan L4 noktası etrafında bir iribaş yörüngesinde salınmaktadır. 2020 VT1 ise Mars'a göre geçici bir at nalı yörüngesi izlemektedir.[2]