149 Medusa

149 Medusa
Işık eğrisine göre 149 Medusa'nın üç boyutlu modeli.
Keşif[1]
KeşfedenHenri Joseph Perrotin
Keşif tarihi21 Eylül 1875
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(149) Medusa
Telaffuz/mɪˈdjuːsə/[2]
Adın kaynağı
Medusa
Alternatif adlandırma
A875 SA; 1905 BA;
1906 HB
Asteroit kuşağı
Yörünge özellikleri[3][4]
Dönem 31 Temmuz 2016 (JG 2.457.600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı124,55 yıl (45.493 gün)
Günöte2,32 AU (346,60 Gm)
Günberi2,03 AU (304,06 Gm)
2,17 AU (325,33 Gm)
Dış merkezlik0,065386
3,21 y (1.171,4 g)
20,18 km/s
280,686°
0° 18d 26.374s / gün
Eğiklik0,93927°
159,615°
250,609°
Dünya MOID1,04 AU (155,77 Gm)
Jüpiter MOID2,88 AU (430,38 Gm)
TJüpiter3,683
Fiziksel özellikler
S
10,79
Boyutlar19,75±0,9 km
Kütle8,0×1015 kg
Ortalama yoğunluk
2,0 g/cm3
Ekvatoral yerçekimi
0,0055 m/s2
Ekvatoral kurtulma hızı
0,0104 km/s
26,023 sa (1,0843 g)[4]
26,038 h[5]
0,2334±0,022
Sıcaklık~189 K
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Medusa (küçük gezegen tanımı: 149 Medusa), Fransız astronom J. Perrotin tarafından 21 Eylül 1875'te keşfedilen ve adını Yunan mitolojisindeki yılan saçlı canavar Gorgon Medusa'dan alan, parlak renkli, taşlı bir asteroit kuşağı asteroididir. 3,21 yıllık periyot ve 0,065 eksantriklik ile 2,17 AU uzaklıkta Güneş'in etrafında döner. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 0,94°lik bir açıyla hafifçe eğilir.[3]

Keşfedildiğinde, Medusa açık ara bulunan en küçük asteroitti (gerçi bu o zamanlar bilinmiyordu). O zamandan beri binlerce küçük asteroit daha bulundu. Aynı zamanda, o ana kadar keşfedilen Güneş'e en yakın asteroiddi ve uzun süredir bu rekoru elinde tutan 8 Flora'yı geride bıraktı. 1898'de 433 Eros ve 434 Hungaria bulunana kadar Güneş'e en yakın asteroit olarak kaldı, bu da ana kuşağın sınırını oluşturan 4:1 Kirkwood boşluğundan içeri doğru iki yeni asteroit ailesinin keşfedilmesine yol açtı.

2010 yılında Las Cruces, New Mexico'daki Organ Mesa Gözlemevinde bu asteroitin fotometrik gözlemleri, 26,038 ± 0,002 saatlik oldukça uzun bir dönme periyoduna ve 0,56 ± 0,03 kadirlik bir parlaklık değişimine sahip bir ışık eğrisi verdi.[5]

Kaynakça

  1. ^ "Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets (1)-(5000)". IAU-Minor Planet Center. 20 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2016. 
  2. ^ "Medusa." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.
  3. ^ a b "The Asteroid Orbital Elements Database". astorb. Lowell Observatory. 14 Ağustos 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ a b Yeomans, Donald K., "149 Medusa", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 22 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Mayıs 2016. 
  5. ^ a b Pilcher, Frederick (Nisan 2011), "Rotation Period Determinations for 25 Phocaea, 140 Siwa, 149 Medusa 186 Celuta, 475 Ocllo, 574 Reginhild, and 603 Timandra", The Minor Planet Bulletin, 38 (2), ss. 76-78, Bibcode:2011MPBu...38...76P. 

Dış bağlantılar