129 Antigone

129 Antigone
129 Antigone'un ışık eğrisine dayalı üç boyutlu modeli.
Keşif
KeşfedenChristian Heinrich Friedrich Peters
Keşif tarihi5 Şubat 1873
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(129) Antigone
Telaffuz/ænˈtɪɡəniː/[1]
Adın kaynağı
Antigone
Alternatif adlandırma
A873 CA; 1878 CA;
1907 BA
asteroit kuşağı
Yörünge özellikleri[2]
Dönem 31 Temmuz 2016 (JG 2.457.600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı112,47 yıl (41.080 gün)
Günöte3,4773 AU (520,20 Gm)
Günberi2,26344 AU (338,606 Gm)
2,87038 AU (429,403 Gm)
Dış merkezlik0,21145
4,86 yıl (1.776,3 gün)
17,39 km/s
97,3536°
0° 12d 9.619s / gün
Eğiklik12,262°
135,703°
111,076°
Dünya MOID1,2837 AU (192,04 Gm)
Jüpiter MOID1,7487 AU (261,60 Gm)
TJüpiter3,232
Fiziksel özellikler
M
9,71 (en parlak?)
7,07
Boyutlar113[2]
119,44 ± 3,91 km[3]
Kütle(2,65 ± 0,89) × 1018 kg[3]
Ortalama yoğunluk
2,96 ± 1,04 g/cm3[3]
Ekvatoral yerçekimi
0,0349 m/s2
Ekvatoral kurtulma hızı
0,0661 km/s
4,9572 sa (0,20655 g)[2][4]
0,164
Sıcaklık~164 K
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Antigone (küçük gezegen tanımı: 129 Antigone) büyük bir ana kuşak asteroididir. Radar gözlemleri, neredeyse saf nikel - demirden oluştuğunu gösteriyor. Bu ve diğer benzer asteroitler, muhtemelen parçalanmış bir Vesta benzeri gezegenin çekirdeğinden kaynaklanmaktadır ve farklı bir iç kısma sahiptir. Alman-Amerikalı gök bilimci C. H. F. Peters tarafından 5 Şubat 1873'te keşfedilmiştir ve adını Yunan mitolojisindeki Theban prensesi Antigone'den alır.

1979'da, ışık eğrisi verilerine dayanarak Antigone'nin olası bir uydusu olabileceği ileri sürüldü.[5] Verilerden inşa edilen bir model, Antigone'nin kendisinin oldukça düzenli bir şekle sahip olduğunu göstermektedir. 1990 yılında, asteroit Collurania-Teramo Gözlemevi'nden gözlemlendi ve 49.572 ± 00.001 saatlik bir dönme periyodu ve 0,34 ± 0,01 kadirlik bir parlaklık değişimi gösteren bileşik bir ışık eğrisinin üretildiği görüldü. Asteroidin ana eksenlerinin küçük eksenlere olan uzunluklarının oranı 1,45 ± 0,02 olarak bulundu.[4]

1975'te Kitt Peak'ten toplanan 10μ radyometrik veriler, 114 km.'lik bir çap tahmini verdi.[6] 1985'ten beri, Antigone tarafından toplam üç yıldız örtülmesi olayı gözlemlendi. 11 Nisan 1985'te Pueblo, Colorado yakınlarındaki bölgelerden bir yıldızın olumlu bir şekilde örtüldüğü gözlemlendi ve bu, 113,0 ± 4,2 km.'lik bir çap tahmini hesaplanmasını sağladı.[7]

Kaynakça

  1. ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  2. ^ a b c Yeomans, Donald K., "129 Antigone", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 20 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Mayıs 2016. 
  3. ^ a b c Carry, B. (Aralık 2012), "Density of asteroids", Planetary and Space Science, 73, ss. 98-118, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009.  See Table 1.
  4. ^ a b Dotto, E.; Barucci, M. A.; Fulchignoni, M.; di Martino, M.; Rotundi, A.; Burchi, R.; di Paolantonio, A. (Haziran 1992), "M-type asteroids - Rotational properties of 16 objects", Astronomy and Astrophysics Supplement Series, 95 (2), ss. 195-211, Bibcode:1992A&AS...95..195D. 
  5. ^ Johnston, Wm. Robert (17 Şubat 2013), "Other Reports of Asteroid/TNO Companions", Johnston's Archive, 18 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 29 Mart 2013. 
  6. ^ Morrison, D.; Chapman, C. R. (Mart 1976), "Radiometric diameters for an additional 22 asteroids", Astrophysical Journal, 204, ss. 934-939, Bibcode:2008mgm..conf.2594S, doi:10.1142/9789812834300_0469. 
  7. ^ Wasserman, L. H.; Millis, R. L.; Franz, O. (Haziran 1986), "The Occultation of AG + 20° 1138 by 129 Antigone on 11 April 1985", Bulletin of the American Astronomical Society, 18, s. 797, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009. 

Dış bağlantılar