Şevket Yücel (d. 1930 - ö. 3 Şubat 2001), şair, öykücü, deneme yazarı.
1930 yılında Kahramanmaraş'ın Süleymanlı kasabasında doğdu. 1951 yılında Diyarbakır Dicle Köy Enstitüsü'nü bitirdi. Dokuz yıl öğretmenlik yaptıktan sonra 1961 yılında Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü'nde eğitimini tamamladı. Kahramanmaraş Lisesi ve Kahramanmaraş Gazi Ortaokulu'nda Edebiyat ve Türkçe öğretmenlikleri yaptı. 1981'de emekli olduktan sonra 1995 yılına kadar özel dershanelerde ders vermeyi sürdürdü. 3 Şubat 2001'de Adana'da öldü, Maraş Şeyhadil mezarlığına gömüldü.[2]
Çalışmaları
Şevket Yücel yazın alanındaki çalışmalarını yayınlamaya 1964 yılında Varlık Dergisi'nde başladı.[1] Kendine özgü yalın bir dille insanlıktan söz eden sevgiyi vurgulayan ve yalnızlığı öne çıkaran şiir, öykü ve denemeler yazdı.[3]
Varlık Dergisi'nin yanı sıra yazdıkları Türk Dili, Hisar, Edebiyat, Ilgaz, İmece, Güney, Meltem, Edebiyat Cephesi, Hakimiyet Sanat, Ozanca, Oluşum, Sesimiz, Yeditepe, Yaba, Ekim, Kıyı, Şiir-Öykü, Damar, Çağdaş Türk Dili, Yansıma, İnsancıl, Söylem, Kiraz, Karşı, Şiir Ülkesi, Abece, Öğretmen Dünyası, İnsan Saati, Martı, Dolunay, Sentez, Altın Külah gibi dergilerde yayınlandı.
Ödülleri
- TRT ödülleri (1970) - deneme dalında başarı ödülü (Kendini Yenilemek adıyla 1976'da kitaplaştırıldı)
- Zonguldak 100. Yıl Vakfı Yarışması (1983), öykü, şiir dallarında mansiyon
- Tercüman Gazetesi Ödülleri (1986), röportaj dalında mansiyon ödülü (1986)
- İstanbul Genç Yetenekler Kulübü’nün şiir, öykü yarışmalarında birincilikler
- Mili eğitim bakanlığı Çocuk kitapları Yarışması (1992), öykü dalında ikincilik ödülü
- Çağdaş Eğitim Vakfı Akçadağ Köy Enstitüsü ödülü (1994)
- Anadolu Üniversitesi Marşı Yarışması, ikincilik ödülü
Yapıtları
- Görmeden gidenler (Hikaye, 1966)
- Kuş gölgesi (Şiir, 1967)
- Güneşin parmakları (Hikaye, 1970)
- Kendini Yenilemek (Deneme, Çağdaş Yayınevi 1976)
- Çocukla keklik (Çocuk hikâyesi, 1977)
- Boşta bırakanlar (Deneme, 1979)
- Sakar oğlak (Çocuk hikâyesi, 1980)
- Bir sevgi adamı (Hikaye, 1983)
- Beyaz sesler (Deneme, 1984)
- Umut bir gül uzatırken (Şiir, 1986)
- Sevgi güneşi (Şiirler, hikâyeler, denemeler, 1994)
- Barış istiyorum (Çocuk hikâyeleri, 1996)
- Sözcüklerle öpüşmek (Denemeler, 1998)
- Güz rengi ayrılıklar (Şiirler, 2000)
- Şiirle Gelen Aşk (Hikaye, 2001)
Kaynakça
- ^ a b "Şevket Yücel". Antoloji.com. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2014.
- ^ "Şevket Yücel". Milcan Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi. 2 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2014.
- ^ "Şevket Yücel". Kahramanmarasli Şairler Yazarlar (Blog). Erişim tarihi: 26 Şubat 2014.
