Şehzade Cihangir (Osmanlı Türkçesi: شهزاده جيهانغير; d. 1531, İstanbul - ö. 1553, Halep), Osmanlı Padişahı I. Süleyman'ın Hürrem Sultan'dan olan beşinci oğlu.[1][2] Babası I. Süleyman, hastalığı sebebiyle Şehzade Cihangir'i sancağa çıkarmayıp yanında tutmuştur.[3] Az sayıda sefere katılmıştır. Şehzade Cihangir ruhen, duygusal bir karakter; fiziksel olarak da zayıf bir yapıya sahip idi.[2][3] Doğuştan kambur olarak dünyaya gelen Cihangir için babası Sultan Süleyman, cihanı sırtında taşıyan anlamına gelen Cihangir ismini vermiştir.
Ölümü
Şehzade Cihangir'in mezarı Şehzade Camii haziresindeki Şehzade Mehmed Türbesi'nde, Şehzade Mehmed, Hümaşah Sultan ve kimliği bilinmeyen bir kişiyle beraber yer alır.
1553 yılında yapılan Nahçıvan Seferi'nde ağabeyi Şehzade Mustafa'nın öldürülmesinden[4] çok etkilenen Şehzade Cihangir, bir süre sonra akli dengesini kaybetmeye başladı ve hastalandı; kısa bir süre sonra 27 Kasım 1553 tarihinde sefer sırasında Halep'te öldü.[2][3][5][6]
Ölümünden sonra babası I. Süleyman, Mimar Sinan'a 1559 yılında Cihangir Camii yaptırmıştır. İstanbul Beyoğlu’ndaki Cihangir Mahallesi, bu adını Şehzade Cihangir'den almış bulunmaktadır.[5] Şehzade Cihangir'in mezarı İstanbul'daki Şehzadebaşı Camii'sinde ağabeyi Şehzade Mehmed'in yanı başında yer almaktadır.[2][3][7]
^abcdSözlüğü, Türk Edebiyatı İsimler. "ŞEHZÂDE CiHÂNGÎR". teis.yesevi.edu.tr. 5 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2021.
.png){kind=small}
