Özel Transkafkasya Komitesi (Rusça: Особый Закавказский Комитет Osobyi Zakavkazskii Komitet (OZaKom, Ozakom veya OZAKOM)) 9 Mart 1917'de, İmparatorluk Valisi Nikolay Nikolayeviç Romanov'un yerine geçen Devlet Duması V. A. Kharlamov başkanlığında, sivil idari bölgelerin en üst organı olan Güney Kafkasya'da Geçici Rusya Hükümeti tarafından Kafkasya cephesinde savaş sırasında işgal edilen bölgelerde sivil idarelerin kurulması için özel talimatla kuruldu. Terek ve Kuban oblastları için komiserler atandı, komisyonun yanı sıra komite, Geçici Hükûmete bağlı Petrograd'daki Kafkas İşleri Valisi aracılığıyla merkezi hükûmet kurumlarıyla ilişkilerini sürdürdü.
Sovyetler aynı zamanda bölgede güçlendi ve zamanla, Rus Ermenilerinin sadakatini kullanarak Tiflis'te bölgesel bir toplantı düzenledi. Hakak Zavriev, Ozakom'un işgal altındaki bölgelerin yönetimi ile ilgili bir kararname çıkardığını ilan etti. Bölge resmi olarak "Batı Ermenistan bölgesi" olarak kabul edildi ve Trabzon, Erzurum, Bitlis ve Van illerini denetleyen Zavriev yönetimine devredildi.[1]Batı Ermenistan Yönetimi altındaki her bölgenin kendi Ermeni valisi ve Ermeni görevlileri vardı. Duke milletvekillerinin etnik kökenli temsilcilerinden üyelik alınmasına rağmen, Kafkas Müslümanlarının konumu farklıydı.
Kasım 1917'de, Bağımsız Transkafkasya'nın ilk hükûmeti, St. Petersburg'da Bolşeviklerin iktidarı ele geçirmesinin ardından "Transkafkasya Komiserliği"nin yerini alan komiserlik, "Transkafkasya Komiserliği Ordusu (Sejm)" adıyla Tiflis'te yaratıldı. Bir Gürcü Menşevik olan Nikolay Chkheidze başkanlığını yaptı. 5 Aralık 1917'de, yeni "Transkafkasya Komitesi" Erzincan Mütarekesi'ne Osmanlı komutasındaki 3. Ordu'ya karşı destek verdi.[2] Bunu Trabzon barış görüşmeleri izledi. 10 Şubat 1918'de Sejm toplanarak bağımsızlık kararı aldı. 24 Şubat 1918'de, Sejm, Transkafkasya Demokratik Federatif Cumhuriyeti adı altında bağımsızlığını ilan etti. Gürcistan Sosyal Demokrat Evgeni Gegechkori başkanlığındaki Transkafkasya Demokratik Federatif Cumhuriyeti'nin politik hedefleri açısından anti-Bolşevikti ve Transkafkasya'yı Bolşevik Rusya'dan ayırmaya çalışıyordu.
Komite, bölgedeki Sosyal Demokrat hegemonyayı göz ardı etti ve Sovyetlerden bağımsızlığını ilan etmek için Sovyetleri kışkırtmaya çalıştı.[3]
