Somethings' Got to Give (sh.Nešto treba dati ili Nešto treba popustiti) je američkafilmska komedija koja se 1962. godine snimala u režiji Georgea Cukora, a koja je, kao posljednje ostvarenje u filmografiji Marilyn Monore, kao i niza drugih detalja, postala jedan od najpoznatijih nedovršenih filmova u historiji.
Originalno je zamišljen kao remake crno-bijele komedije My Favorite Wife iz 1940. godine, koja je, pak, bila inspirirana pjesmom Enoch Arden britanskog pisca Alfreda Tennysona. Monroe je u filmu glumila ženu koja doživi zrakoplovnu nesreću te provede nekoliko godina na pustom otoku. Radnja je prikazivala kako na povratku dozna da joj se muž (koga je glumio Dean Martin), uvjeren da je mrtva, oženio za drugu ženu (koju glumi Cyd Charisse), te njene napore da ga ponovno osvoji.
Monroe je tada bila vrhuncu popularnosti te uživala status jednog od najvećih seks simbola Hollywooda; međutim, prethodnih godinu dana nije snimala nijedan film, prije svega zbog niza zdravstvenih problema, te joj je Something's Got to Give trebao predstavljati veliki povratak. Samo snimanje su, međutim, obilježili njeni česti izostanci sa seta, koji su počeli sve više frustrirati ćelništvo studija 20th Century Fox.
Njen kratki boravak na setu je doveo do stvaranja scene koja je filmu dala dodatni publicitet; u njoj se Monroein lik, u nastojanju da zavede bivšeg muža, odlučila kupati gola u bazenu. U pitanju je bio scena bez presedana u tadašnjem Hollywoodu, s obzirom da je strogi hollywoodski cenzorski kodeks izričito priječio golotinju te je bilo jednostavno nezamislivo da bi glavna zvijezda filma pojavila bez odjeće. Cukor je ispočetka nastojao taj problem riješiti tako što je Monroe trebala nositi poseban kostim boje mesa, ali se na kraju odlučio da je snima golu, ali kroz "strateško" kadriranje koji bi gledateljima zapriječili pogled na njeno tijelo. Fotografije sa seta, gdje se Monroe pojavljuje gola, su kasnije objavljene u Lifeu i drugim časopisima.
Ni taj drastičan potez, pak, nije odobrovoljio studio, zabrinut zbog Monroeinih stalnih izostanaka i probijanja budžeta, a na što je Fox postao posebno osjetljiv nakon što mu je financijska katastrofa vezana uz snimanje Cleopatre dovela u pitanje opstanak. 8. juna 1962. je doneserna odluka da se Monroe otpusti sa snimanja, nakon što je snimila oko 7 minuta materijala (od ukupno 37 minuta snimljenog za cijeli film). Producenti su Monroe planirali zamijeniti sa Lee Remick, ali je Monroein partner Martin izjavio da, što se njega tiče, snimanje filma bez Monroe nema smisla. Na kraju je prihvaćen njegov stav, te je snimanje privremeno obustavljeno. Nešto kasnije se, međutim, vodstvo Foxa predomislila te Monroe ponudilo da nastavi snimanje, ali ovaj put pod režijom Jeana Negulesca. Snimanje je trebalo započeti u oktobru, ali do njega nije došlo, jer je 5. augusta Monroe umrla.
Nakon smrti Marilyn Monroe Fox je projekt ponovno pokrenuo, ovaj put kao daleko konvencionalniju i "čedniju" komediju pod naslovom Move Over, Darling gdje je nastupala Doris Day i koji je sljedeće godine postigao veliki uspjeh. Iste godine je Fox izdao vlastiti dokumentarni film pod naslovom Marilyn, gdje su se prvi put mogle vidjeti neke od scena iz nedovršenog filma. Znamenita scena sa kupanjem u bazenu je, pak, publici postala dostupna tek 1990. godine kada je Fox snimio Marilyn: Something's Got to Give, a 2001. je napravljen i dokumentarac pod naslovom Marilyn: Final Days.
Godine 1963. je, pak, njena glavna suparnica Jayne Mansfield nastupila u filmu Promises! Promises! gdje se nakratko pojavljuje gola, a što je bio prvi slučaj da to čini zvijezda mainstream filma u modernom Hollywoodu.
