Pedro II od Portugala (Lisabon, 26. april 1648.-Lisabon, 9. decembar 1706.) vladao je Portugalom i njegovim kolonijama kao regent od 1668. do 1683., a nakon tog i kao kralj od 1683. do 1706.[1]
Njegovu vladavinu na unutrašnjem planu obilježilo je jačanje apsolutizma, slabljenje utjecaja Cortesa (Dijete) i ekonomski napredak a na međunarodnom spretno vođenje zemlje u turbulentnim vremenima tadašnje Evrope.[1]
Biografija
Nakon smrti oca Joãoa IV, 1658., na tron je sjeo Pedrov slaboumni i raskalašeni stariji brat Afonso VI koji je doveo zemlju na niske grane. Zbog tog je u novembru 1667. otpravljen na Azore u kućni pritvor, a Pedro je postavljen za regenta. Ubrzo nakon tog, poništen je i brak njegova brata iz 1666. sa Mariom Franciscom od Savoje, pa se Pedro oženio sa njom 1668.[1]
Još kao regent - 13. februara 1668. sklopio je mir sa Španjolskom, odrekavši se prednosti koje je eventualno mogao dobiti nakon portugalskih pobjeda 1663.-65.
Kad je Afonso 12. septembra 1683. umro, Pedro je postao kralj.
Pred kraj 17. vijeka otkriveno je i počelo se iskapati zlato u velikim količinama u Brazilu, što je Pedru donosilo velike prihode, zbog tog više nije morao tražiti pomoć od vlastitih feudalaca u Cortesu, pa ga 1697. više nije ni sazivao.
U cilju da unaprijedi ekonomski položaj zemlje 1703. u maju sklopio je Methuenski ugovor sa Kraljevinom Engleskom, kojim su obostrano smanjene [[carina|carine], kako za portugalska vina tako i za englesku vunenu robu.
Puno važniji dio tog ugovora bio je Pedrov prelazak na anglo-austrijsku stranu u Ratu za španjolsko naslijeđe, jer je prije tog Portugal bio saveznik Kraljevine Francuske.[1]
Pedro je umro usred rata, ostavivši tron svom sinu Joãu V, iz drugog braka sa Mariom Sofiom od Neuburga, sa kojom se oženio 1687., četiri godine nakon smrti svoje prve žene.[1]
Izvori
Vanjske veze