UNESCO je to obrazložio činjenicom da je to jedno od rijetkih grčkih naselja koje ima neprekinuti kontinuitet još od 12. vijek, imajući u vidu i njegovo spiritualno značenje kao hodočasničkog mjesta, u kom se održavaju vjerski obredi koji su ostali gotovo nepromjenjeni još od ranokršćanskih vremena.[1]
Geografske karakteristike
Hora leži na južnom dijelu otoka, udaljena nekoliko kilometara južno od Skale, najvećeg otočkog naselja i glavne otočke luke[2]
Patmos je potpao pod osmansku vlast početkom 16. vijeka, ono što je naizgled paradoksalno da je to bio početak razdoblja prosperiteta za naselje i otočane, jer im je nova vlast dala određene porezne povlastice stanovništvu, u zamjenu za njihovu lojalnost. Stanovnici Hore su to iskoristili i bacili se na trgovinu i brodarstvo, pa su zaradili prava bogatstva, što se i danas vidi na lijepim kućama koje su izgradili bogati trgovci, krajem 16. i početkom 17. vijeka.[1]
Taj period prosperiteta naglo je prekinut - 1659. kada su otok orobili Venecijanci pod vodstvom svog duždaFrancesca Morosinija.[2] Nakon pada Kandije pod Osmanlije - 1669., na Patmos su došle brojne izbjeglice, oni su pored stare Hore izgradili novi kvart Kretiko i izgradili trg koji su nazvali po svojoj kretskoj svetici Agialesvia. Njihov uticaj počeo se odražavati na cijelo naselje koje postalo zbijenije, sa manjim i užim kućama. Naselje se počelo polako oporavljati, pa je od kraja 18. vijek, i kasnije tokom 19. vijekHore opet postala značajan trgovački centar. Sredinom 18. vijek izgrađen je i kvart Aporthiana, tad su i obnovljene neke stare kuće i izgrađene nove vile.[1]
Ostali spomenici koje vrijedi vidjeti su dvorac Agios Ioannis, bogoslovija, manastir Navještenja i crkve Agios Fokas i Aja Ekaterini.[2]
Većina njegovih bijelo obojenih kuća izgrađeno je tipičnom egejskom stilu, sa ravnim krovom za prikupljanje kišnice. Naselje je zbijeno, protkano uskim uličicama, puno malih u bijelo obojenih kapela i dvorišta sa cvijećem.[2]
