Muzički instrumenti^[1] su sredstva pomoću kojih muzičari stvaraju muziku u živom izvođenju. Najtačnija i najpreciznija podela muzičkih instrumenata,^[2] zavisno od građe i načina dobijanja tona i zvuka, je sledeća^[3]:

1. Membranofoni ili opnozvučni instrumenti

2. Idiofoni instrumenti

3. Kordofoni, hordofoni ili žičani instrumenti

4. Aerofoni instrumenti

5. Elektrofoni, eterofoni ili elektronski instrumenti

Idiofoni (grč. idios = sopstven, fonė = zvuk; ital. strumenti idiofoni, engl. idiophonic; fr. instruments idiophones, nem. idiophone Instrumente)^[4] – su muzički instrumenti iz grupe udaraljki.

Kod idiofonih instrumenata zvuk se dobija:

1. Udarom jednog instrumenta o drugi (činele, kastanjete)

2. Udarom u instrument (triangl, zvono, ksilofon)

3. Trzanjem (drombulje) i drugi.

U zavisnosti od vrste materijala od kojeg se prave, idiofone instrumente moguće je podeliti na:

1. Metalne (triangl, zvono, drombulje)

2. Drvene (ksilofon, kastanjete).

U zavisnosti od toga da li proizvode ton ili zvuk, idiofone instrumente moguće je podeliti na:

1. Instrumente sa određenom visinom tona (ksilofon, tubafon, zvončići, čelesta, zvona, klepetuša, vibrafon.)

2. Instrumenti sa neodređenom visinom tona (triangl, piati, tam-tam, kastanjete, bič, čegrtaljka).

Prikažimo samo neke idiofone instrumente:

• 
  Ksilofon
• 
  Činele
• 
  Kastanjete
• 
  Drombulje

• Podela muzičkih instrumenata
• Muzički instrumenti
• Štimovanje
• Intonacija
• Muzička produkcija i snimanje zvuka
• Instrumentalista

Idiofoni instrumenti na Wikimedijinoj ostavi