Eremitorij Camaldoli je romaničko - barokni eremitorij (samostan) kamaldolijanskog reda iz 11. vijeka u Centralnoj Italiji u Regiji Toscana (Provincija Arezzo).
Geografija
![]()
Pogled na eremitorij
Eremitorij okružen šumom, leži u zaseoku sela Poppi - Camaldoli, u srcu nacionalnog parka Foreste Casentinesi, Monte Falterona e Campigna, u brdima Apenina na nadmorskoj visini od 916 metara[1], udaljen od Arezza 45 km prema sjeveru.
Crkva
Historija
Taj eremitorij osnovao je oko 1012. sam osnivač kamaldolijanskog reda Romuald.[2]
U njemu je na samom početku živjelo samo pet pustinjaka, koji su se nešto kasnije (oko 1085.) preselili malo dalje i tu podigli prvu građevinu svog budućeg samostana.[2]
Ispočetka su živjeli po benediktinskim pravilima, da bi ih kasnije modificirali i uskladili sa svojim pustinjačkim načinom života. Tako je nastala nova kongregacija - Kamaldolijanci, čiji je rad odobrio papa Paskal II 1113.[2]
Samostanska crkva podignuta je tokom 13. vijeka, ali je potpuno barokizirana između 16. vijek i 17. vijeka. Eremitorij Camaldoli je još od renesanse postao važan centar kulture, u njemu je nakon 1520. djelovala jedna od prvih štamparija. U njemu je djelovao i antički farmaceutski laboratorij u kom su monasi spravljali lijekove. Od njega je preostala apoteka, sa finim namještajem od oraha, iz 1543.
Izvori
Vanjske veze
.jpg)
