Dobrivoje Radosavljević Bobi (1915 — 1984), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFRJ i SR Srbije, junak socijalističkog rada i narodni heroj Jugoslavije. U periodu od septembra 1966. do februara 1968. godine obavljao je dužnost predsednika Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije.

Rođen je 28. 1. 1915. godine u Knjaževcu. Još kao gimnazijalac, u Zaječaru, pristupa radničkom pokretu. Na početku studija u Beogradu, 1933. godine postaje član Komunističke partije Jugoslavije, a iste godine i sekretar Univerzitetske ćelije SKOJ-a.

Godine 1934. ga je Sud za zaštitu države osudio na tri godine zatvora, koje izdržava u Sremskoj Mitrovačkom zatvoru. Po izlaku s robije, 1937. godine, postaje član PK SKOJ-a za Srbiju, a 1938. član Centralnog komiteta SKOJ-a. U prvoj polovini 1940. godine postavljen je za sekretara Okružnog komiteta KPJ za Zaječar.

Na početku oružanog ustanaka, jula 1941. godine, radio je kao instruktor Pokrajinskog komiteta KPJ za Srbiju, na organizovanju prvih partizanskih odreda u Timočkoj krajni, a sredinom 1942. godine odlazi za instruktora CK KPJ u Makedoniju, gde je ostao do kraja rata.

Početkom 1945. godine izabran je za sekretara Gradskog komiteta KPJ u Beogradu i člana Politbiroa PK KPJ za Srbiju (kasnije KP Srbije). U razdoblju od 1966. do 1968. godine bio je predsednik Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije i član Predsedništva CK SKJ.

Umro je u Beogradu 4. 4. 1984. godine. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. godine. Odlikovan je Ordenom narodnog heroja Jugoslavije, 1953. i Ordenom junaka socijalističkog rada, 1980. godine.

• Vojna enciklopedija (knjiga sedma). Beograd 1974. godina.
• Narodni heroji Jugoslavije. „Mladost“, Beograd 1975. godina.