Ilustracja
Informacje podstawowe
Podstawowy alfabet

Międzynarodowy alfabet fonetyczny

Pochodzenie
Oparty na grafemie

A

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

– litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego powstała od majuskuły litery A.

Wykorzystanie

Międzynarodowy alfabet fonetyczny

W latach 1888–1891 ᴀ wykorzystywane było w Międzynarodowym alfabecie fonetycznym dla oznaczenia samogłoski otwartej tylnej zaokrąglonej[1]. Od 1892 r. samogłoska ta oznaczana jest symbolem [ɒ].

Uralski alfabet fonetyczny

W Uralskim alfabecie fonetycznym ᴀ odpowiada samogłosce otwartej tylnej niezaokrąglonej dźwięcznej[2][3].

Inne alfabety fonetyczne

W Atlas Linguarum Europae ᴀ oznacza samogłoskę otwartą centralną niezaokrągloną[4].

Kodowanie

Znak
Nazwa w UnikodzieLatin Letter Small Capital A
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowo
Unicode7424U+1D00
UTF-8225 180 128e1 b4 80
Odwołania znakowe SGMLᴀᴀ

Przypisy

  1. aur rivàizd ælfəbit, „ðə fonetik tîtcər”, 3 (7-8), fonetik tîtcər əsoucieicən, 1888, s. 57-60.
  2. Eemil Nestor Setälä, Über die Transskription der finnisch-ugrischen Sprachen, „Finnisch-ugrische Forschungen”, 1, 1901, s. 15-52 [dostęp 2020-10-07].
  3. Eliel Lagercrantz, Lappischer Wortschatz, „Lexica Societatis Fenno-ugricae”, 6, 1939.
  4. Mario Alinei, Wolfgang Viereck, Atlas Linguarum Europae, vol. 1 : premier fascicule, cartes et commentaires, t. 1, 1983.