Związek Sybiraków – polska organizacja grupująca byłych zesłańców, którzy nazywają siebie Sybirakami. Od 1989 prezesem Związku był Ryszard Reiff, a obecnie jest Kordian Borejko.
Po II wojnie światowej reaktywacja Związku Sybiraków nie była możliwa z powodów politycznych. W 1988 grono osób z Ryszardem Reiffem na czele opracowało statut stowarzyszenia[3]. Rejestracja Związku została dokonana 17 grudnia1988[4].
Cele
Reprezentowanie i obrona interesów swoich członków, a zwłaszcza uzyskiwanie dla nich praw, takich jak: odszkodowania, renty, emerytury, uprawnienia zdrowotne, kombatanckie itp.
Prowadzenie działalności charytatywnej.
Świadczenie pomocy swoim członkom oraz Polakom zamieszkałym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, szczególnie przebywającym na terenie byłego ZSRR.
Roztaczanie opieki nad inwalidami i członkami rodzin po zmarłych i poległych Sybirakach.
Upamiętnianie losów zesłańców polskich i opieka nad ich grobami.
Przeciwstawianie się wszelkim przejawom totalitaryzmu, nietolerancji, będących zagrożeniem wolności człowieka i jego godności.
Współpraca z organizacjami o podobnych celach, również z tymi, które mają siedziby poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Popularyzacja i upowszechnianie wartości patriotycznych i obywatelskich oraz poszanowanie kultury, tradycji narodowych i ogólnoludzkich.
Prowadzenie działalności pożytku publicznego.
Działalność wydawnicza
O tematach związanych z historią oraz współczesnością Związku traktują wydawnictwa: „Sybirak” (czasopismo stanowiące organ Związku Sybiraków) oraz „Zesłaniec” (pismo Rady Naukowej Zarządu Głównego Związku Sybiraków).
Odznaczenia
Przed 1939 Związek Sybiraków przyznawał odznakę pamiątkową V Dywizji Syberyjskiej i odznakę Związku Sybiraków[5].
Około 1992 został wybity medal o treści Pod Twoją Obronę Sybiracy[6].
Od 1935 czyniono starania celem utworzenia Cmentarza Sybiraków, zaś 13 lipca 1938 otrzymano zezwolenie od Kurii Polowej Wojsk Polskich i Komendy m. st. Warszawy, natomiast od 9 września do 15 października tego roku wykonywano roboty na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie pod kierunkiem i nadzorem inż. Bogusława Hryniewicza, autora planu kwatery cmentarnej Sybiraków, po czym 1 listopada 1938 poświęcono tamże krzyż w miejscu, gdzie zaplanowano ustanowienie obelisku[9][10].
↑Mieczysław Brekier: Wspomnienia osób świeckich. Sybiracy. W: Kapłan wielkiej odwagi. Jubileusz 60-lecia kapłaństwa księdza prałata Adama Sudoła. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2004, s. 144. ISBN 83-919305-6-4.