Zoria Ługańsk (ukr. Футбольний клуб «Зоря» Луганськ) – ukraiński klub piłkarski mający siedzibę w mieście Ługańsk, występujący od sezonu 2006/07 w rozgrywkach ukraińskiej Premier Lihi. Założony w 1923 jako Metalist Ługańsk.
Historia
Historia Zorii Ługańsk.
Chronologia nazw:
1923: Metalist Ługańsk (ukr. «Металіст» Луганськ)
1935: Metalist Woroszyłowgrad (ukr. «Металіст» Ворошиловград)
1936: Dzerżyneć Woroszyłowgrad (ukr. «Дзержинець» Ворошиловград) - po fuzji Metalista i Dynama
1941: klub zaprzestał działalności z powodu II wojny światowej
1948: Trudowi Rezerwy Woroszyłowgrad (ukr. «Трудові резерви» Ворошиловград)
1952: Dzerżyneć Woroszyłowgrad (ukr. «Дзержинець» Ворошиловград)
1953: Awanhard Woroszyłowgrad (ukr. «Авангард» Ворошиловград)
1957: Trudowi Rezerwy Woroszyłowgrad (ukr. «Трудові резерви» Ворошиловград)
1958: Trudowi Rezerwy Ługańsk (ukr. «Трудові резерви» Луганськ)
10.04.1964: Zoria Ługańsk (ukr. «Зоря» Луганськ) - po fuzji Trudowi Rezerwy i SK Zoria
05.01.1970: Zoria Woroszyłowgrad (ukr. «Зоря» Ворошиловград)
1990: Zoria Ługańsk (ukr. «Зоря» Луганськ)
1992: Zoria-MAŁS Ługańsk (ukr. «Зоря-МАЛС» Луганськ)
07.1996: Zoria Ługańsk (ukr. «Зоря» Луганськ)
Zespół piłkarski Metalist Ługańsk został założony w 1923 roku[1] przy Ługańskim Zakładzie Budowy Lokomotyw im. Rewolucji Październikowej. Zespół rozgrywał swoje mecze domowe na stadionie im. Lenina, otwartym w 1922 roku. W 1935 miasto otrzymało nową nazwę Woroszyłowgrad (imieniem radzieckiego dowódcy wojskowego Klimienta Woroszyłowa) i nosiło tę nazwę do 1958, a potem w latach 1970–1990.
W 1936 roku przy Ługańskim Zakładzie Budowy Lokomotyw im. Rewolucji Październikowej zostało założone nowe towarzystwo sportowe o nazwie Dzerżyneć, utworzone przez połączenie Metalista i Dynama. W 1936 klub startował w Mistrzostwach Ukraińskiej SRR. W 1937 startował w rozgrywkach Pucharu ZSRR, a w 1939 debiutował w Mistrzostwach ZSRR, w Grupie B. W następnym sezonie liczbę drużyn zredukowano do 14 i klub był zmuszony rywalizować znów w Mistrzostwach Ukraińskiej SRR. Po ataku Niemiec na ZSRR w 1941 klub zaprzestał działalności.
W 1944 w mieście został reaktywowany klub piłkarski o nazwie Dynamo Woroszyłowgrad. W 1948 roku z inicjatywy obwodowego komitetu Partii Komunistycznej utworzono nowy klub Trudowi Rezerwy, do którego zaproszono najlepszych graczy z obwodu woroszyłowgradzkiego. W 1949 zespół po raz drugi startował w Grupie II mistrzostw ZSRR, gdzie zajął 15.pozycję. W następnym 1950 roku do klubu dołączyło wielu dobrych piłkarzy z Dynama Woroszyłowgrad, co pozwoliło zdobyć wicemistrzostwo Ukraińskiej SRR. Po zakończeniu sezonu 1951 klub został rozwiązany, a jego miejsce od 1952 zastąpił nowy klub o przedwojennej nazwie Dzerżyneć (funkcjonował jako klub zakładowy od 1948). W końcu 1953 roku klub został przejęty przez towarzystwo sportowe, w związku z czym od nowego roku występował z nazwą towarzystwa Awanhard. Do 1957 zespół zajmował miejsca środkowe w klasyfikacji mistrzostw Ukraińskiej SRR.
W 1957 klub Trudowi Rezerwy został reaktywowany przez młodych piłkarzy FSzM Leningradzkiego Instytutu kultury fizycznej i sportu. W 1957 zespół po raz trzeci otrzymał prawo występować w Klasie B mistrzostw ZSRR. W 1962 najpierw zajął pierwsze miejsce w grupie 3 Klasy B, a potem zwyciężył w turnieju finałowym i awansował do Grupy II Klasy A.
W 1964 klub zmienił nazwę na Zoria, po fuzji klubu Trudowi Rezerwy z klubem zakładowym SK Zoria (utworzonym w 1960 przy Ługańskim Zakładzie Budowy Lokomotyw). W 1966 po kolejnej reorganizacji systemu lig zespół wygrał najpierw jedną z trzech podgrup, a potem w finale znów był pierwszym i awansował do Grupy I Klasy A.
W 1972 Zoria zdobyła mistrzostwo Związku Radzieckiego, a w 1974 i 1975 doszła do finału krajowego pucharu. W 1979 zespół zajął przedostatnie 17.miejsce w Wyższej Lidze i spadł do Pierwszej Ligi.
Po rozpadzie ZSRR Zoria była jedną z dwudziestu drużyn, które rozpoczęły rozgrywki ukraińskiej Wyższej Ligi. W latach 1992–1995 klub występował pn. Zoria-MAŁS (z nazwą sponsora). Klub grał w niej do 1996, kiedy spadł do Pierwszej Ligi. W następnym sezonie klub spadł do Drugiej Ligi, ale powrócił do wyższej klasy rozgrywkowej w sezonie 2003/04. W 2006 klub ponownie znalazł się w Wyższej Lidze.
Barwy klubowe, strój, herb, hymn
Klub ma barwy biało-czarne. Piłkarze domowe spotkania zazwyczaj grają w czarnych koszulkach, czarnych spodenkach oraz czarnych getrach.
Herb klubu przedstawia połączenie klubowych barw w postaci czarno-białej piłki od której wychodzą wokół czerwone promienie zorzy, oba elementy wpisane są w okrąg, a u góry okręgu podany rok założenia (1923). Ponad okręgem znajduje się nazwa zespołu – „Zoria” (białymi literami na czerwonym tle), a poniżej – nazwa miasta „Ługańsk” (białymi literami na czarnym tle). Całość otoczona jest białą elipsą z czerwonym konturem.
Od 2010 roku klub ma własną oficjalną maskotkę, czarno-białego kota.
Hymn klubu jest napisany w języku rosyjskim. Autorem słów jest słynny poeta ługański Wołodymyr Spektor, autorem muzyki jest kompozytor Rodion Derij.
Sukcesy
Trofea międzynarodowe
Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych(stan na: 31-05-2023)
Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Od 1951 roku klub rozgrywa swoje mecze domowe na stadionie Awanhard, który po ostatniej rekonstrukcji z 2003 roku może pomieścić 22 288 widzów i ma wymiary 104 × 72 metrów. Od sezonu 2014/15, w związku z brakiem możliwości przeprowadzenia meczów u siebie w Ługańsku w związku z wojną na wschodzie Ukrainy, stadionem domowym w rozgrywkach Mistrzostw i Pucharu Ukrainy stał się Sławutycz Arena w Zaporożu, który może pomieścić 11 tys. widzów.
