Zofia Maria Tomczyk (ur. 7 stycznia 1920 w Horodkowie w gminie Knihynicze, zm. 10 lutego 2006[1]) – polska rolniczka i działaczka ruchu ludowego, poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, IV i V kadencji.
Życiorys
Córka Wojciecha i Bronisławy. Przed II wojną światową oraz w latach 1946–1947 należała do Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”. W czasie okupacji znalazła się na terenie Związku Radzieckiego w rejonie Pietropawłowska (przebywając tam w latach 1940–1946), gdzie została członkinią Związku Patriotów Polskich. Od 1944 do 1945 była sekretarzem obwodowego zarządu ZPP we Woroszyłowgradzie, a następnie do 1946 instruktorem Wydziału Organizacyjnego do spraw repatriacji Zarządu Głównego ZPP w Moskwie. W 1945 wstąpiła do Stronnictwa Ludowego. Po powrocie do kraju w 1946 została instruktorką w wydziale organizacyjnym Naczelnego Komitetu Wykonawczego SL i wiceprezesem zarządu wojewódzkiego SL w Warszawie. Potem, w latach 1947–1949, była kierowniczką Wydziału Kobiecego NKW SL. Od 1948 zasiadała także w Radzie Naczelnej partii, podejmując także pracuję w takowym wydziale Samopomocy Chłopskiej. W 1948 objęła funkcję sekretarza Centralnej Rady Kobiecej Związku Samopomocy Chłopskiej.
W 1949 wraz z SL przystąpiła do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, gdzie zasiadała do 1964 w NK (do 1956 NKW, będąc zastępcą kierownika wydziału organizacyjnego, a od 1951 także Głównej Komisji Kontroli Społecznej), następnie do 1976 w Głównym Sądzie Partyjnym (do 1973 jako wiceprzewodnicząca), a od 1976 do 1980 w Głównej Komisji Rewizyjnej. Działała też w Lidze Kobiet, w latach 1956–1957 była wiceprzewodniczącą jej Zarządu Głównego. Od stycznia 1958 do lipca 1983 była sekretarzem Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Zasiadała również w prezydium Zarządu Głównego Ligi Ochrony Przyrody.
W 1947, 1952, 1965 i 1969 uzyskiwała mandat posła kolejno na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, IV i V kadencji z okręgów odpowiednio Gliwice, Prudnik i dwukrotnie Wrocław. Przez trzy kadencje zasiadała w Komisji Obrony Narodowej. W Sejmie Ustawodawczym była członkinią Komisji Kultury i Sztuki, Komisji Pracy i Opieki Społecznej, Komisji Konstytucyjnej oraz Komisji Ordynacji Wyborczej. W I kadencji zasiadała w Komisji dla rozpatrzenia zmian Ordynacji Wyborczej oraz pełniła funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Pracy i Zdrowia. Następnie w trakcie IV kadencji była członkiem Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy, w V kadencji została przewodniczącą Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego.
Z zawodu była rolniczką. W 1955 ukończyła naukę w Centralnej Szkole Partyjnej i w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR.
Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera IIC28-21-5)[1].
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ a b Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2024-12-23].
- ↑ Lista odznaczonych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 20 lipca 1964, s. 2
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 52, poz. 561
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 25, poz. 42
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 411
- ↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1
- ↑ Międzynarodowy Tydzień Studenta, „Trybuna Ludu”, nr 319, 17 listopada 1962, s. 1
- ↑ Wręczenie honorowych odznak „Za zasługi dla Warszawy”, „Trybuna Ludu”, nr 13, 16 stycznia 1975, s. 9
Bibliografia
