Zielony Kopiec (1154 m[1], 1152 m[2]) – wzniesienie w kształcie wyraźnego stożka lub kopca, w głównym grzbiecie Pasma Baraniej Góry i Skrzycznego w Beskidzie Śląskim, pomiędzy Magurką Wiślańską na południu a Malinowską Skałą na północy[1]. Od Malinowskiej Skały oddzielony jest przełęczą Malinowskie Siodło, zaś w grzbiecie między zielonym Kopcem a Magurką Wiślańską występuje niewybitny szczyt Gawlasi[3].
Zielony Kopiec jest szczytem zwornikowym. W kierunku zachodnim odgałęzia się tu grzbiet Cienkowa[2]. Spod Zielonego Kopca wypływają 3 potoki: Malinka, Leśnianka i Głębczański. Grzbietem Zielonego Kopca biegnie granica między miastem Wisła w powiecie cieszyńskim i wsią Lipowa w powiecie żywieckim[3].
Nazwa Zielonego Kopca pochodzi z czasów, gdy biegła tędy granica między Księstwem Cieszyńskim (później austriackim Śląskiem) a Księstwem Oświęcimskim (później Rzecząpospolitą), oznaczana w terenie zwyczajowo kopcami granicznymi[4].
Zielony Kopiec jest porośnięty lasem. Jego grzbiet zbudowany jest piaskowców istebniańskich, których dolne warstwy tworzą grube i gruboziarniste ławice kwarcowo-skaleniowych zlepieńców, na zwietrzałych powierzchniach mających charakterystyczną, rdzawą barwę. Czasami przedzielone są czarnymi, grubymi mułowcami[4].
Szlaki turystyczne
- – zielony z Magurki Wiślańskiej – 0:30 godz. w obie strony
- – zielony ze Skrzycznego – 2:20 godz., 2:30 z powrotem
- – żółty z Wisły Czarne Dom Turysty – 2:55 godz., 1:45 godz. z powrotem[2].
Widok na Zielony Kopiec z Małego Skrzycznego
Przypisy