Ta osoba nosi chińskie nazwisko Zhang.

Zhang Xun

Zhang Xun
Data urodzenia	16 września 1854
Data śmierci	11 września 1923
Premier Rządu Cesarskiego[1]
Okres	od 2 lipca 1917 do 12 lipca 1917
Poprzednik	Yuan Shikai[2]
Następca	urząd zniesiony
Multimedia w Wikimedia Commons

Zhang Xun

Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone 张勋 Pismo tradycyjne 張勳 Hanyu pinyin Zhāng Xūn Wade-Giles Chang Hsün
Multimedia w Wikimedia Commons

Zhang Xun zwany Generałem Mafu^[3] (ur. 16 września 1854, zm. 11 września 1923) – chiński polityk i wojskowy, który w 1917 roku doprowadził do krótkotrwałej restauracji monarchii Qingów.

Był uczestnikiem wojny chińsko-japońskiej z lat 1894–1895 i brał udział w tłumieniu powstania bokserów. Wierny dynastii Qing podczas rewolucji Xinhai w 1911 roku dowodził obroną Nankinu przeciwko siłom republikańskim, a po proklamacji republiki odmówił obcięcia warkocza, będącego symbolem poddaństwa mandżurskiej dynastii. W 1913 roku podczas tzw. drugiej rewolucji odbił Nankin z rąk Kuomintangu, za co Yuan Shikai mianował go feldmarszałkiem^[4].

W nocy z 30 czerwca na 1 lipca 1917 roku wykorzystując kryzys rządowy obalił prezydenta Li Yuanhonga i ogłosił restaurację monarchii, przywracając na tron 11-letniego Puyi. 12 lipca do Pekinu wkroczyła dowodzona przez Duan Qiruia Armia Ocalenia Republiki, zmuszając cesarza do ponownej abdykacji. Pokonany Zhang Xun resztę życia spędził na terenie koncesji japońskiej w Tianjinie.

• Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. ISBN 83-88542-68-0. Brak numerów stron w książce
• Pu Yi: Byłem ostatnim cesarzem Chin. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1988. ISBN 83-218-0786-0. Brak numerów stron w książce