Zapalenie pęcherzyka żółciowego – stan zapalny pęcherzyka żółciowego spowodowany przede wszystkim kamicą żółciową.
Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego
Jest to stan, w którym w wyniku zablokowania odpływu żółci przez kamień żółciowy dochodzi do rozwoju stanu zapalnego. Zapalenie zwykle jest jałowe i jest efektem zmian biochemicznych żółci, drażnienia błony śluzowej kamieniami, wzrostu ciśnienia i rozciągnięcie pęcherzyka żółciowego[1]. Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego jest następstwem 10–20% przypadków objawowej kamicy żółciowej[2]. W 5–10% przypadków nie stwierdza się kamicy żółciowej, wówczas ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego towarzyszy ciężkim stanom takim jak sepsa, ciężkie urazy, rozległe oparzenia i stan pooperacyjny[3][2].
Objawy
Do objawów ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego należy[4][5]:
pogorszenie stanu ogólnego lub ciężki stan ogólny,
kolka żółciowa utrzymująca się powyżej 6 godzin, ból jest zlokalizowany w prawym podżebrzu, nasila się podczas oddychania, często promieniuje do prawej łopatki,
Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego jest podejrzewane, gdy po napadzie kolki żółciowejból nie ustępuje i dochodzi do wzrostu temperatury ciała[1].
Objawy ogólnoustrojowej toksemii z gorączką, z tachykardią i przyspieszeniem oddechu wskazują na narastanie zakażenia w pęcherzyku, z kolei narastanie objawów miejscowego zapalenia otrzewnej przemawia za zapaleniem zgorzelinowym lub perforacją pęcherzyka żółciowego[5].
Rozpoznanie
Rozpoznanie jest stawiane na podstawie obrazu klinicznego oraz wyników badań pomocniczych[6].
Ultrasonografia (USG) może wykazać obecność kamieni, pogrubienie ścian pęcherzyka żółciowego i okołopęcherzykowy płyn. Tomografia komputerowa (TK) może być przydatna w wykrywaniu powikłań[6].
W badaniach laboratoryjnych stwierdza się leukocytozę z przesunięciem obrazu odsetkowego w lewo, zwiększoną aktywność ALT, AST, ALP, zwiększone stężenie bilirubiny i zwiększone stężenie amylazy[6].
Leczenie
W leczeniu zachowawczym stosuje się ścisłą dietę i odpowiednie nawadnianie. Podaje się środki rozkurczowe takie jak drotaweryna, papaweryna, hioscyna lub oksyfenonium. Stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania, w tym cefalosporyny III generacji, a w razie podejrzenia zakażenia bakteriami beztlenowymi podaje się metronidazol[6].
W każdym przypadku ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego spowodowanego kamicą żółciową konieczna jest cholecystektomia (operacyjne usunięcie pęcherzyka żółciowego), która może być wykonana metodą klasyczną lub laparoskopowo[6].
Powikłania
wodniak – w wyniku zablokowania przewodu pęcherzykowego dochodzi do powiększenia się pęcherzyka żółciowego przez wydzielany do jego światła płyn. Powiększony, niebolesny pęcherzyk ruchomy oddechowo może być stwierdzony podczas badania palpacyjnego. Leczenie polega na cholecystektomii[1].
ropniak – jest efektem zablokowania odpływu treści z pęcherzyka i gromadzenia się w nim wydzielanego płynu, który ulega zakażeniu. Występuje stały ból pod prawym łukiem żebrowym, często promieniujący do prawej łopatki. Występuje gorączka hektyczna. Powiększony pęcherzyk podczas palpacji jest bolesny i stwierdza się obronę mięśniową i dodatni objaw Chełmońskiego[5].
Przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego jest pojęciem morfologicznym. Jest związane z mechanicznym podrażnieniem spowodowanym przez kamienie żółciowe oraz nawracającymi atakami kolki żółciowej. W konsekwencji prowadzi to do zwłóknienia i pogrubienia pęcherzyka żółciowego[8].
Objawy
Przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego może powodować dolegliwości bólowe o różnym nasileniu. Ból jest zlokalizowany w prawym podżebrzu lub w nadbrzuszu środkowym, może promieniować do prawej łopatki lub pleców. Mogą występować napady kolki żółciowej[8].
Rozpoznanie
Przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego jest rozpoznawane na podstawie typowego obrazu w USG, gdzie stwierdza się grubościenny, zniekształcony pęcherzyk żółciowy z obecnością złogów[8].
Leczenie
U chorych z objawami wykonuje się cholecystektomię metodą laparaskopową lub klasyczną. Mimo nieznacznie zwiększonego ryzyka rozwoju raka pęcherzyka żółciowego nie operuje się chorych bez objawów[8].