Zaborowice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Mniów[6][5]
Integralne części wsi Zaborowice[6][5]
SIMC |
Nazwa |
Rodzaj
|
0992473 |
Górki |
część wsi
|
0992480 |
Komorniki |
część wsi
|
0992496 |
Stara Wieś |
część wsi
|
0992504 |
Zapole |
część wsi
|
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Zaborowice są siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Jana Chrzciciela[7]. We wsi znajduje się kościół pw. św. Jana Chrzciciela wzniesiony w XX w. oraz Szkoła Podstawowa.
W 1958 roku w Zaborowicach powstała jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.
Położenie
Wieś położona niedaleko (ok. 2 km) od trasy prowadzącej z Kielc w stronę Końskich. Sąsiaduje z miejscowościami Pieradła, Pielaki i Chyby. Zaborowice przecina rzeka Czarna Taraska.
Obszar okalający Zaborowice obfituje w złoża piasku i torfu. Obecnie eksploatacja ogranicza się do wydobycia piasku przez dwie kopalnie na potrzeby lokalne.
Środowisko przyrodnicze
Na terenie wsi Zaborowice znajduje się rozlewisko wodne – jezioro Ług. Powierzchnia jeziora wynosi 0,9 ha. Zbiornik wodny powstał w miejscu dawno wyrabianego torfu. Otoczony jest lasem sosnowym, który stanowi jego naturalną osłonę. Lustro wody oddzielone jest od lasu kilkumetrowym pasem, na którym występują zbiorowiska roślinności bagienno-torfowej[8].
Historia
Zaborowice cieszą się najstarszym rodowodem w Gminie Mniów. Zostały one wspomniane w dokumencie z 1364 roku. Od XIV wieku Zaborowice były osadą królewską i pozostały nią do III rozbioru Polski w 1795 roku. Wieś w 1462 król Kazimierz Jagiellończyk nadał dożywotnie podskarbiemu królewskiemu Hince z Rogowa. Nazwa wsi ma związek z tutejszą topografią terenu – z położeniem za borem[8].
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 154946
- ↑ Wieś Zaborowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-02] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1567 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ a b Eugeniusz Kosik: We włościańskim Mniowie: monografia historyczno-gospodarcza gminy Mniów. Urząd Gminy Mniów, 1999.
Wsie |
|
---|
Osada leśna |
|
---|
Części wsi |
- Barania Góra
- Biała Glina
- Bieduśki
- Błądzików
- Brzoski
- Buczyna
- Ciągłe
- Dąbrowa
- Doły Pępickie
- Figura
- Gajówka (Borki)
- Gajówka (Mniów)
- Górka
- Góry
- Grobie
- Jarozy
- Jatki
- Juchór
- Komorniki
- Koziełek
- Lasek
- Łazy
- Majów
- Mniów-Kolonia
- Olszyna
- Piechotne
- Pociejów (Gliniany Las)
- Pociejów (Serbinów)
- Pod Sośniną
- Podlesie
- Poręba
- Przecinka (Borki)
- Przecinka (Stachura)
- Pustka Cierchowska
- Sewerynówka
- Sośnina
- Stara Wieś
- Stary Mniów
- Stawiska
- Trzęsawka
- W Dołach
- Wólka Dworska
- Zapole
- Zielona
- Żabieniec
|
---|
Przysiółki wsi |
- Jeziorki
- Zaolzie
- Zazdrość
- Pogłodów
- Raszówka
- Kołłątajówka
- Porzecze
- Wrzoski
|
---|