Zaborowice (województwo świętokrzyskie)

Zaborowice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kielecki

Gmina

Mniów

Liczba ludności (2011)

749[2][3]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-080[4]

Tablice rejestracyjne

TKI

SIMC

0253675[5]

Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zaborowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Zaborowice”
Ziemia51°02′07″N 20°28′36″E/51,035278 20,476667[1]

Zaborowicewieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Mniów[6][5]

Integralne części wsi Zaborowice[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0992473 Górki część wsi
0992480 Komorniki część wsi
0992496 Stara Wieś część wsi
0992504 Zapole część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.

Zaborowice są siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Jana Chrzciciela[7]. We wsi znajduje się kościół pw. św. Jana Chrzciciela wzniesiony w XX w. oraz Szkoła Podstawowa.

W 1958 roku w Zaborowicach powstała jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.

Położenie

Wieś położona niedaleko (ok. 2 km) od trasy prowadzącej z Kielc w stronę Końskich. Sąsiaduje z miejscowościami Pieradła, Pielaki i Chyby. Zaborowice przecina rzeka Czarna Taraska.

Obszar okalający Zaborowice obfituje w złoża piasku i torfu. Obecnie eksploatacja ogranicza się do wydobycia piasku przez dwie kopalnie na potrzeby lokalne.

Środowisko przyrodnicze

Na terenie wsi Zaborowice znajduje się rozlewisko wodne – jezioro Ług. Powierzchnia jeziora wynosi 0,9 ha. Zbiornik wodny powstał w miejscu dawno wyrabianego torfu. Otoczony jest lasem sosnowym, który stanowi jego naturalną osłonę. Lustro wody oddzielone jest od lasu kilkumetrowym pasem, na którym występują zbiorowiska roślinności bagienno-torfowej[8].

Historia

Zaborowice cieszą się najstarszym rodowodem w Gminie Mniów. Zostały one wspomniane w dokumencie z 1364 roku. Od XIV wieku Zaborowice były osadą królewską i pozostały nią do III rozbioru Polski w 1795 roku. Wieś w 1462 król Kazimierz Jagiellończyk nadał dożywotnie podskarbiemu królewskiemu Hince z Rogowa. Nazwa wsi ma związek z tutejszą topografią terenu – z położeniem za borem[8].

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 154946
  2. Wieś Zaborowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-02], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1567 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Opis parafii na stronie diecezji
  8. a b Eugeniusz Kosik: We włościańskim Mniowie: monografia historyczno-gospodarcza gminy Mniów. Urząd Gminy Mniów, 1999.