PROFILPELAJAR.COM

Królowie Burgundów (koniec IV wieku – 532)

?–407 – Gebicca
407–411 – Godomar I
407–411 – Giselher
407–436 – Gunther
436–473 – Gunderyk
473–480 – Chilperyk I
473–516 – Gundobad (w Lyonie)
473–493 – Chilperyk II (w Valence)
473–486 – Gundomar (w Vienne)
473–486 – Godigisel (w Genewie)
516–523 – Zygmunt I Święty
523–534 – Godomar II

W latach 532-534 doszło do podboju państwa Burgundów przez Merowingów.

Frankijscy władcy Burgundii (534–855)

Merowingowie

534 – 558 – Childebert I
534–548 – Teodebert I
534–561 – Chlotar I (od 558 w całej Burgundii)
561–592 – Guntram I
592–595 – Childebert II
595–613 – Teuderyk II
613 – Sigebert II

W latach 613-751 Burgundia była w unii z Neustrią, a od 691 w ramach całego państwa Franków

613–629 Chlotar II
629–639 – Dagobert I
639–658 – Chlodwig II
658–673 – Chlotar III
673 – Teuderyk III
673–675 – Childeryk II
675–691 – Teuderyk III
691–695 – Chlodwig IV
695–711 – Childebert III
711–715– Dagobert III
715–721 – Chilperyk II
720–737 – Teuderyk IV
737–743 – bezkrólewie – rządy majordoma Karola Młota (do 741) a następnie współrządy (741–743) jego dwóch synów Pepina Małego i Karlomana – również majordomów – bez króla
743–751 – Childeryk III

Karolingowie

751–768 – Pepin Krótki
768–771 – Karloman
771–814 – Karol Wielki
814–840 – Ludwik I Pobożny
840–855 – Lotar I

Po śmierci Lotara I w 855 wraz z podziałem jego ziem pomiędzy trzech synów, podzielona została również Burgundia.

Królowie Górnej Burgundii (855–933)

Karolingowie

855–869 – Lotar II
869–876 – Ludwik II Niemiecki
876–879 – Karloman I
879–884 – Karloman II
879/884–887 – Karol Otyły

Królowie Dolnej Burgundii (Prowansji) (855–933)

Karolingowie

855–863 – Karol II
863–875 – Ludwik II
875–877 – Karol Łysy
877–879 – Ludwik III Jąkała

Dynastia Bosonidów

879–887 – Boson I
887–928 – Ludwik IV Ślepy
928–933 – Hugo I, regent od 905, po śmierci Ludwika nie przyjął tytułu królewskiego

W 933 Rudolf II z Górnej Burgundii przejmuję władzę w Dolnej Burgundii, jednocząc całą krainę w królestwo Arelatu.

Królowie Burgundii (Arelat) (933–1032)

Welfowie

933–937 – Rudolf II
937–993 – Konrad I Spokojny
993–1032 – Rudolf III Próżniak

Królowie Burgundii w ramach Świętego Cesarstwa (1032–XIV wiek)

Władcy po 1039

Osobny artykuł: Władcy Niemiec.

Od 1032 Burgundia zostaje włączona do Świętego Cesarstwa Rzymskiego, a każdorazowy cesarz miał prawo do korony burgundzkiej. Ostatnim koronowanym królem Burgundii był cesarz Karol IV Luksemburski. Za symboliczny koniec Królestwa Burgundii uznaje się 1378 rok, w którym to cesarz Karol IV mianował Delfina Francji Karola Walezjusza stałym wikariuszem resztek cesarskich dóbr w Burgundii. Cesarze Rzymscy pozostali tytularnymi władcami Burgundii do końca Rzeszy w 1806 roku.

Hrabiowie Burgundii (867–1678)

Osobny artykuł: Hrabiowie Burgundii.

Książęta Burgundii (880–1477)

Dynastia Autun

880–921 – Ryszard I Prawodawca, książę od 918
921–923 – Rudolf I Burgundzki
923–952 – Hugo Czarny (hrabia Burgundii 921–952)

Robertynowie

952–955 – Hugo Wielki

Dynastia Autun

955–956 – Gilbert z Chalon

Robertynowie

956–965 – Otton; syn Hugona Wielkiego, ks. Francji
965–1002 – Odo (Henryk Wielki); syn Hugona Wielkiego, ks. Francji

Dynastia Ivrei

1002–1004 – Otto Wilhelm (hrabia Burgundii 982–1026)

W latach 1004–1016–do Królestwa Francji.

Kapetyngowie (dynastia burgundzka)

1016–1032 – Henryk I
1032–1076 – Robert I
1076–1079 – Hugo I
1079–1103 – Odo I Rudy
1103–1143 – Hugo II
1143–1162 – Odo II
1162–1192 – Hugo III
1192–1218 – Odo III
1218–1271 – Hugo IV
1271–1306 – Robert II
1306–1315 – Hugo V
1315–1349 – Odo IV
1349–1361 – Filip I z Rouvres

dynastia burgundzka (linia boczna Walezjuszów)

1361–1363 – Jan II Dobry
1363–1404 – Filip II Śmiały (również hrabia Burgundii od 1384)
1404–1419 – Jan II bez Trwogi (również hrabia Burgundii)
1419–1467 – Filip III Dobry (również hrabia Burgundii)
1467–1477 – Karol I Zuchwały (również hrabia Burgundii)

W 1477 ziemie Księstwa Burgundii przyłączone do Francji.

Tytularni książęta Burgundii (1477–1795)

Po śmierci Karola Zuchwałego jego córka, mimo że utraciła ziemię księstwa Burgundii, nadal tytułowała się księżną Burgundii. Podobnie robili wszyscy jej następcy, używali tytułów księcia i hrabiego Burgundii (będącego w unii z Księstwem w latach 1384-1678).