Pierwsze wzmianki o Wzdowie pochodzą z 1402 roku, kiedy właścicielem wsi był Piotr Wzdowski. Do rodu Wzdowskich wieś należała do XVII wieku. W XVIII właścicielką była krajczyna koronna Teresa z Ossolińskich Potocka, od której zakupił ją w 1794 roku Michał Ostaszewski, jeden z przywódców konfederacji barskiej na Podkarpaciu. W 1823 r. dobra we Wzdowie odziedziczył jego wnuk Teofil Ostaszewski, działacz społeczny i gospodarczy (w połowie XIX wieku był właścicielem posiadłości tabularnej Wzdów z Wygodą[6]), a po nim jego syn Adam, wynalazca i autor przebudowy pałacu wzdowskiego.
W roku 1883 jeden z pierwszych w Galicji ludowych zespołów amatorskich w Jasionowie, wystawił we wzdowskiej stajni wyścigowej Teofila Ostaszewskiego sztukę Władysława Ludwika Anczyca "Flisacy". Organizatorem tego amatorskiego ruchu teatralnego był syn miejscowego organisty i nauczyciela szkoły parafialnej Adam Froń. W 1911 r. odbyło się tu przedstawienie Wesela Wyspiańskiego.
↑ElżbietaE.MillerowaElżbietaE., ''Przemyskie'' Oskara Kolberga, [w:] OskarO.Kolberg, Przemyskie. Suplement do tomu 35., Poznań: Instytut im. Oskara Kolberga, 2011, ISBN 978-83-921727-8-9, ISBN 978-83-62298-25-9. Brak numerów stron w książce