zintegrowany system walki Thomson-CSF TACTICOS system kierowania ogniem Castor IIC system rozpoznania elektronicznego DR 3000S 2 wyrzutnie celów pozornych Dagaie
Nowatorska konstrukcja zaprojektowanych na przełomie lat 80. i 90. XX wieku francuskich fregat typu La Fayette[a], jej podatność na modernizacje oraz możliwość instalacji różnorodnego wyposażenia spowodowały, że w 1992 roku Tajwan złożył zamówienie na sześć okrętów tego typu (przyczyniła się do tego m.in. skuteczna kampania reklamowa francuskich okrętów)[2][3]. Priorytetem w konstrukcji fregat było jak największe obniżenie powierzchni odbicia radiolokacyjnego, co osiągnięto poprzez pochylenie burt, nadbudówki i masztów pod kątem plus lub minus 10°, ograniczenie liczby elementów konstrukcyjnych wystających poza linie okrętu, zastosowanie do budowy materiałów absorbujących fale elektromagnetyczne oraz ograniczenie emisji cieplnej, akustycznej i magnetycznej[1][4]. Nowością we francuskim przemyśle stoczniowym była również modułowa konstrukcja okrętów, składających się z 11 sekcji, co znacznie skróciło czas budowy jednostek[1][5]. Okręty zamówione przez Tajwan różniły się od francuskich głównie uzbrojeniem i wyposażeniem radioelektronicznym, przez co miały też większą wyporność[6].
„Wu Chang” zbudowany został w stoczni Direction des Constructions Navales (DCN) w Lorient[4]. Stępkę okrętu położono 1 lipca 1995 roku, a zwodowany został 27 listopada 1995 roku[7][8][b].
Dane taktyczno–techniczne
Działko Bofors kal. 40 mm na pokładzie „Wu Chang” w 2013 r.
Na śródokręciu umieszczono dwie poczwórne wyrzutnie przeciwokrętowych pocisków rakietowychHsiung Feng II(inne języki) Erato Mk 2 (okręt przenosi osiem rakiet)[4][8]. Pocisk rozwija prędkość 0,85 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 190 kg, a maksymalny zasięg wynosi 80 km[8][9]. Na dziobie znajduje się 4-prowadnicowa wyrzutnia pocisków przeciwlotniczych MIM-72 Chaparral, z łącznym zapasem 16 pocisków[4][8]. Masa głowicy bojowej wynosi 5 kg, a maksymalny zasięg 3 km[8][9]. Okręt wyposażony jest też w umieszczone na rufie za nadbudówką dwie potrójne wyrzutnie torpedowe kal. 324 mm[4][8]. Torpedy Alliant Mark 46 Mod 5 mają głowicę bojową o masie 44 kg i zasięg 11 000 metrów przy prędkości 40 węzłów[8][9].
Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje dwa radary nawigacyjne Decca(inne języki) 20V90, radar dozoru nawodnego Triton G, radar dozoru ogólnego Thomson-CSF DRBV-26D, system kierowania ogniem Castor IIC, sonar kadłubowy Sintra Spherion B oraz sonar holowany ATAS(v)2, zintegrowany system walki Thomson-CSF TACTICOS, system rozpoznania elektronicznego DR 3000S oraz elektrooptyczną głowicę obserwacyjno-celowniczą Najir Mark 2[4][6]. Na okręcie zamontowano też dwie wyrzutnie celów pozornych Dagaie[4][6].
Wyposażenie lotnicze stanowi śmigłowiec Sikorsky S-70C, stacjonujący w umieszczonych na rufie hangarze i lądowisku, który ma zdolność startu i lądowania do stanu morza 6[4][8].
Załoga okrętu składa się z 15 oficerów i 119 podoficerów i marynarzy (z możliwością zabrania dodatkowych 25 osób)[6][8][d].
Służba
Po zbudowaniu fregata odbyła rejs na Tajwan[8][9]. „Wu Chang” został przyjęty do służby w marynarce wojennej Republiki Chińskiej 16 grudnia 1997 roku[7][8]. Okręt otrzymał numer taktyczny 1207, a jego nazwa pochodzi od miasta Wuchang położonego w kontynentalnych Chinach[4][8]. Zgodnie z warunkami umowy okręt został dostarczony bez uzbrojenia i większości wyposażenia, którego instalacja odbyła się w Kaohsiung[8][9]. Integracja systemów okrętowych sprawiła poważne problemy, które rozwiązano dopiero pod koniec XX wieku, a do tego czasu fregata nie osiągnęła pełnej gotowości bojowej[3].
Na początku XXI wieku okręt (wraz z siostrzanymi fregatami „Kang Ding”, „Si Ning”, „Kun Ming”, „Di Hua” i „Chen De”) wchodził w skład 124. dywizjonu, stacjonując w Zuoying[8][9]. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2019 rok)[4].
Uwagi
↑Projekt nosił oznaczenie FL 3000, czyli Frégate légère de 3,000 tonnes[1].
↑Gogin 2019 ↓ podaje, że wodowanie okrętu odbyło się 26 listopada 1995 roku.
↑Gogin 2019 ↓ podaje, że moc siłowni okrętu wynosi 21 000 KM.
↑Gogin 2019 ↓ podaje, że załoga okrętu liczy 164 osoby.
_20130504.jpg)