RSS Intrepid (69)

RSS „Intrepid” w 2007 roku
Klasa	fregata rakietowa
Typ	La Fayette
Projekt	FL 3000
Historia
Stocznia	ST Engineering Marine(inne języki), Singapur
Położenie stępki	8 marca 2003
Wodowanie	3 lipca 2004
Singapur
Wejście do służby	5 lutego 2008
Los okrętu	w służbie (2021)
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	pełna: 3200 ton
Długość	114 m
Szerokość	16 m
Zanurzenie	5 m
Napęd
4 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 36 MW (48 276 KM) 2 śruby
Prędkość	27 węzłów
Zasięg	4000 Mm przy 15 w.
Sensory
radary Herakles MFR, Terma Scanter 2001 sonar ALOFTS 980
Uzbrojenie
1 działo uniwersalne kal. 76 mm 2 działka plot. kal. 20 mm (2 x I) 2 wkm kal. 12,7 mm (2 x I) 8 pocisków rakietowych Harpoon (4 x II) 32 pociski przeciwlotnicze Aster 15/30 (4 x VIII)
Wyrzutnie torpedowe	6 x 324 mm (2 x III)
Wyposażenie
zintegrowany system walki DSTA/ST system kierowania ogniem EADS Najir 2000 system rozpoznania elektronicznego Rafael C-Pearl-M 2 wyrzutnie celów pozornych NGDS
Wyposażenie lotnicze
1 śmigłowiec Sikorsky S-70B Seahawk
Załoga	86
Multimedia w Wikimedia Commons

RSS Intrepid – singapurska fregata rakietowa z początku XXI wieku, jedna z sześciu zamówionych przez Singapur jednostek typu La Fayette. Okręt został zwodowany 3 lipca 2004 roku w stoczni ST Engineering Marine(inne języki) w Singapurze, a do służby w marynarce wojennej(inne języki) wszedł 5 lutego 2008 roku. Jednostka, oznaczona numerem taktycznym 69 nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2021 rok).

 Osobny artykuł: Fregaty rakietowe typu La Fayette.

Nowatorska konstrukcja zaprojektowanych na przełomie lat 80. i 90. XX wieku francuskich fregat typu La Fayette^[a], jej podatność na modernizacje oraz możliwość instalacji różnorodnego wyposażenia spowodowały, że 6 marca 2000 roku Singapur złożył zamówienie na sześć okrętów tego typu (przyczyniła się do tego m.in. skuteczna kampania reklamowa francuskich okrętów)^[2][3]. Priorytetem w konstrukcji fregat było jak największe obniżenie powierzchni odbicia radiolokacyjnego, co osiągnięto poprzez pochylenie burt, nadbudówki i masztów pod kątem plus lub minus 10°, ograniczenie liczby elementów konstrukcyjnych wystających poza linie okrętu, zastosowanie do budowy materiałów absorbujących fale elektromagnetyczne oraz ograniczenie emisji cieplnej, akustycznej i magnetycznej^[1][4] . Nowością we francuskim przemyśle stoczniowym była również modułowa konstrukcja okrętów, składających się z 11 sekcji, co znacznie skróciło czas budowy jednostek^[1][5]. Okręty zamówione przez Singapur różniły się od francuskich wymiarami oraz uzbrojeniem i wyposażeniem radioelektronicznym^[6].

RSS^[b] „Intrepid” zbudowany został w stoczni ST Engineering Marine(inne języki) w Singapurze^[4] . Stępkę okrętu położono 8 marca 2003 roku, a zwodowany został 3 lipca 2004 roku^[3][7].

Okręt jest fregatą rakietową o długości całkowitej 114 metrów, szerokości całkowitej 16 metrów i zanurzeniu 5 metrów^[3][8][c]. Wyporność pełna wynosi 3200 ton^[3][4] [d]. Okręt napędzany jest przez cztery 20-cylindrowe silniki wysokoprężne MTU 20V 8000 M90 o łącznej mocy 36 MW (48 276 KM), poruszające poprzez wały napędowe dwoma śrubami^[3][8][e]. Maksymalna prędkość jednostki wynosi 27 węzłów^[8][9]. Zasięg wynosi 4000 Mm przy prędkości 15 węzłów^[3][9][f].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składa się z umieszczonej na dziobie w wieży pojedynczej armaty uniwersalnej OTO Melara Super Rapid kalibru 76 mm L/62^[4] [8]. Masa pocisku wynosi 6 kg, donośność 16 000 metrów, a szybkostrzelność 120 strz./min^[3][9]. Artylerię przeciwlotniczą stanowią dwa pojedyncze działka przeciwlotnicze MIT-20F2 kal. 20 mm L/90^[3][4] [g]. Broń lufową uzupełniają dwa pojedyncze wkm kal. 12,7 mm L/90^[3][4] [h].

Uzbrojenie rakietowe stanowią cztery podwójne wyrzutnie przeciwokrętowych pocisków rakietowych Harpoon RGM-84C (okręt przenosi osiem rakiet)^[4] [8]. Pocisk rozwija prędkość 0,9 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 227 kg, a maksymalny zasięg wynosi 130 km^[3][9]. Prócz tego na okręcie znajdują się cztery ośmioprowadnicowe wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych i przeciwrakietowych MBDA Aster w wersjach Aster 15 i Aster 30, z łącznym zapasem 32 pocisków^[4] [8]. Maksymalny zasięg wynosi od 15 (Aster 15) do 30 km (Aster 30)^[3][9]. Okręt wyposażony jest też w dwie potrójne wyrzutnie torpedowe kal. 324 mm^[4] [8]. Torpedy ZOP A244S Mod 3 mają głowicę bojową o masie 34 kg i zasięg 7 000 metrów przy prędkości 33 węzłów^[3][9].

Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje dwa radary nawigacyjne Terma Scanter 2001, radar dozoru ogólnego Herakles MFR, wyposażony w dwie elektrooptyczne głowice obserwacyjno-celownicze system kierowania ogniem EADS Najir 2000, sonar holowany ALOFTS 980, zintegrowany system walki DSTA/ST oraz system rozpoznania elektronicznego Rafael C-Pearl-M^[3][7]. Na okręcie zamontowano też dwie wyrzutnie celów pozornych NGDS^[3][7].

Wyposażenie lotnicze stanowi śmigłowiec Sikorsky S-70B Seahawk, stacjonujący w umieszczonych na rufie hangarze i lądowisku^[3][4] .

Załoga okrętu składa się z 86 oficerów, podoficerów i marynarzy (w tym 15 członków personelu lotniczego)^[3][8].

RSS „Intrepid” został przyjęty do służby w marynarce wojennej Singapuru(inne języki) 5 lutego 2008 roku^[3][7]. Okręt otrzymał numer taktyczny 69^[4] [7]. 3 kwietnia 2008 roku z pokładu okrętu dokonano pomyślnego odpalenia pocisków przeciwlotniczych Aster 15^[3][9]. Na początku XXI wieku okręt (wraz z siostrzanymi fregatami „Formidable”, „Steadfast”, „Tenacious”, „Stalwart” i „Supreme”) wchodził w skład 185. dywizjonu, stacjonując w Changi^[3][9]. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2021 rok)^[10] .

• Formidable. www.deagel.com. [dostęp 2021-02-26]. (ang.).
• Maksymilian Dura. Niewidzialne okręty. Francuskie fregaty typu La Fayette. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 4/1997 (7), 1997. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
• Ivan Gogin: FORMIDABLE frigates (2007-2009). Navypedia. [dostęp 2021-02-23]. (ang.).
• Łukasz Pacholski. Fregaty typu La Fayette. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 3-4/2015 (155), 2015. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
• Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2009-2010. London: Jane’s Information Group Ltd, 2009. ISBN 0-7106-2888-9. (ang.).
• Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2015-2016. Jane’s Information Group Ltd, 2015. ISBN 978-0-7106-3143-5. (ang.).