Dawniej znajdowały się w zespołach pałacowych, na zamku, kamienicy, w karczmie, w zajeździe, w willi, na dworach szlacheckich – tam, gdzie była ich potrzeba przechowywania lub gdzie mieszkał właściciel pojazdu. Drewniane o prostej konstrukcji lub ceglane o często bogatych zdobieniach. Zdarzało się, że łączono ze stajnią lub innymi budynkami folwarcznymi.
W zagrodach chłopskich jako wozownie służyły pomieszczenia dobudowywane do stodół lub innych budynków gospodarczych. W większych zagrodach wozownię umieszczano w obrębie stajni lub spichrza, a w największych, w których dysponowano kilkoma wozami, stawiano je jako budynki wolnostojące. Na Mazowszu w zagrodach drobnoszlacheckich umieszczana była w centrum części gospodarczej. W przypadku zagród zamkniętych wozy umieszczano w wiatach lub we wjeździe budynku gospodarczego, otwartego od strony podwórza i zamkniętego wrotami od strony ulicy[1].
Sporo uległo rozebraniu, zniszczeniu, zaniedbaniu lub przekształceniu na galerie sztuki, sklepy albo znalazły inne zastosowanie. Niektóre przekształcone na muzeum. Dziś spotyka się wozownie jako zajezdnieautobusowe, tramwajowe, trolejbusowe.
