Wojskowy Instytut Przeciwgazowy – jeden z polskich instytutów wojskowych, działający w Warszawie w latach 1922–1939. Prowadził badania naukowe nad skuteczną obroną przeciwgazową.
Kadra instytutu
- Kierownicy
- Zastępcy kierownika
- Obsada personalna instytutu w marcu 1939[2][a]
- kierownik instytutu – płk lek. dr Karol Marian Borczowski
- kier. działu administracyjnego – kpt. uzbr. Władysław Car †1940 Katyń[4]
- oficer bezpieczeństwa – kpt. adm. (uzbr.) Stanisław Grzegorz Rutkowski[b] †1940 Katyń[5]
- kier. działu badań lekarskich i ratunkowych – mjr lek. dr Bolesław Bartenbach[6]
- kier. laboratorium – mjr lek. dr Stanisław Wilatowski
- kier. laboratorium – kpt. dr Olgierd Marian Buraczewski
- kier. laboratorium – kpt. farm. dr Jakub Wnuk
- kier. laboratorium – mjr wet. dr Jerzy Szabłowski
- kier. laboratorium – mjr wet. dr Józef Dowgiałło
- eksperymentator – kpt. lek. dr Marian Franciszek Malinowski
- kier. działu sprzętowo-materiałowego – mjr uzbr. dr Edmund Schmidt †1940 Charków[7]
- kier. laboratorium – mjr uzbr. Kazimierz II Olszewski
- kier. laboratorium – kpt. uzbr. inż. Czesław Rogoziński
- kier. laboratorium – kpt. uzbr. mgr Kamil Izasław Dymowski †4 V 1939 Warszawa[8]
- kier. laboratorium – kpt. adm. (uzbr.) Stanisław Grzegorz Rutkowski
- eksperymentator – por. uzbr. mgr Tadeusz Władysław Jerzy Dubas
- eksperymentator – ppor. uzbr. rez. pdsc. inż. Józef Książek
- Pracownicy instytutu w 1939
- kpt. uzbr. st. sp. Zygmunt Biernacki †1940 Katyń[9]
- mjr uzbr. st. sp. inż. Antoni Brzozowski †1940 Katyń[10]
- ppor. uzbr. rez. dr Marian Antoni Polaczek †1940 Charków[11]
- por. uzbr. rez. inż. Jerzy Marian Józef Popiel †1940 Charków[12]
- ppor. uzbr. rez. inż. Józef Seroczyński †1940 Charków[13]
- ppor. uzbr. rez. inż. Zygmunt August Sochacki †1940 Charków[14]
- kpt. uzbr. st. sp. Kazimierz Zienkiewicz †1940 Charków[15]
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[3].
- ↑ Kpt. adm. (uzbr.) Stanisław Grzegorz Rutkowski pełnił jednoczenie funkcję kierownika laboratorium.
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933, s. 80.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 502.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
- ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 798.
- ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 652.
- ↑ Bolesław Bartenbach. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2022-04-02].
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 474.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 958.
- ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 166.
- ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 168.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 426.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 428.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 477.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 499.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 636.
Bibliografia
- Убиты в Катыни. Книга Памяти польских военнопленных – узников Козельского лагеря НКВД, расстрелянных по решению политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940 года. Лариса Еремина (red.). Москва: Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья», 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Tradycje wojsk chemicznych. Obrona przeciwgazowa w Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej. Stowarzyszenie Chemików Wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej. [dostęp 2018-09-09].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
