W 1937 ukończył prawo na Uniwersytecie Poznańskim. Od 1945 pracował na tej uczelni, piastując różne stanowiska (m.in. dziekana Wydziału Prawa i kierownika katedr), był też autorem licznych publikacji. Posiadał tytuł profesora nadzwyczajnego nauk prawnych[1].
Był radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu. Zasiadał także w tamtejszym Komitecie Wykonawczym Rady Wojewódzkiej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego oraz w Głównym Sądzie Koleżeńskim Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. W latach 1985–1989 pełnił mandat posła na Sejm PRL IX kadencji w okręgu Poznań-Stare Miasto z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zasiadał w Komisji Prac Ustawodawczych, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia poselskiego projektu ustawy o konsultacjach społecznych i referendum, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z realizacją drugiego etapu reformy gospodarczej, Komisji Nadzwyczajnej do kontroli wdrażania programu realizacyjnego drugiego etapu reformy gospodarczej, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o zmianie ustawy Ordynacja wyborcza do rad narodowych, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw zmieniających przepisy dotyczące rad narodowych i samorządu terytorialnego, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu Ordynacji Wyborczej do Sejmu oraz Ordynacji Wyborczej do Senatu oraz w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o mieniu komunalnym.
↑Bibliografia naukowa prof. dra hab. Wiktora Pawlaka, [w:] RomanR.BudzinowskiRomanR. (red.), Problemy prawa rolnego i ochrony środowiska. Profesorowi Wiktorowi Pawlakowi w dziewięćdziesiątą rocznicę urodzin 14 grudnia 2004 roku, Poznań: Wydawnictwo Forum Naukowe, 2004, ISBN 83-88544-18-7. Brak numerów stron w książce