Urodził się 3 lipca1833 w Warszawie, w rodzinie Karola herbu Gierałt oraz Józefy z domu Mrozowskiej. Jego ojciec był kompozytorem i wydawcą utworów Fryderyka Chopina w Warszawie. W czerwcu 1851 zakończył naukę w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnego na Marymoncie z bardzo dobrymi wynikami. Podjął pracę w leśnictwie – w 1863 po wybuchu powstania styczniowego został zwolniony z pracy.
Przeniósł się do Warszawy i wraz z Aleksandrem Makowieckim, Antonim Nagórnym i Julianem Statkowskim był współzałożycielem pierwszego w kraju Stowarzyszenia Spożywczego „Merkury”, którego później został dyrektorem[1].
W 1891 wspólnie z Henrykiem Hussem założył spółkę, której celem była budowa konnego tramwaju z placu Unii Lubelskiej do Wilanowa. W 1894 wprowadzono lokomotywy i wydłużono trasę - z Wilanowa przez Powsin, Klarysew, Jeziornę i Konstancin do Piaseczna[2].
W 1897 z jego hojności i przy poparciu władz Dusznik ustawiony został w Parku Zdrojowym pomnik Fryderyka Chopina.
Należał między innymi do:
Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności,
wspierał Kasę Pożyczkową dla Przedsiębiorców,
wspierał Kasę Pożyczkową dla Rzemieślników i Robotników,
Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, któremu ofiarował 20 obrazów mistrzów flamandzkich, francuskich, holenderskich, niemieckich i włoskich z XVII i XVIII wieku,
Żonaty z Marią z domu Głogowską, miał dwóch synów: Stanisława Edwarda i Władysława Romana. Zmarł w Warszawie i pochowany jest na warszawskich Powązkach.
