Wierch Skalnity

Wierch Skalnity
Ilustracja
Widok z Równicy
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Śląski, Karpaty

Wysokość

763 m n.p.m.

Położenie na mapie Beskidu Śląskiego
Mapa konturowa Beskidu Śląskiego, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wierch Skalnity”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wierch Skalnity”
Ziemia49°38′49″N 18°50′24″E/49,646944 18,840000

Wierch Skalnity (763 m n.p.m.)[1] – szczyt w Paśmie Stożka i Czantorii w Beskidzie Śląskim, na terenie miasta Wisły. W gwarze górali wiślańskich często jako Wirch Skolnity lub wprost Skolnity[2].

Spod Skalnitego Wierchu wypływa kilka cieków potoku Jawornika, Potok Skalnity i niewielkie potoki uchodzące do Wisły[3]. Nazwa odnosi się zarówno do niewybitnej kulminacji w bocznym grzbiecie, który odgałęzia się w kierunku północno-wschodnim od głównego grzbietu Pasma Stożka i Czantorii, między Cieślarem a Wielkim Soszowem, jak i do całego rozległego masywu, który dominując od zachodu nad centrum Wisły, oddziela dolinę Jawornika na północy od doliny Dziechcinki na południu.

Grzbiet Wierchu Skalnitego jest bezleśny, są na nim łąki i kilka zabudowań należących do miasta Wisły. Rozległe polany grzbietowe i podszczytowe były jeszcze w XIX wieku żywym ośrodkiem pasterstwa (szałas „Skolnity”), jednak Ludomir Sawicki, prowadzący w 1913 r. badania nad szałaśnictwem na Śląsku Cieszyńskim, zinwentaryzował ten szałas jako dawno już zanikły[4]. Na polanach tych rozrzucone są dziś liczne domostwa osiedla o tej samej nazwie, należącego administracyjnie do miasta Wisły.

Na północno-wschodnim stoku funkcjonuje Ośrodek narciarski Skolnity. W 2022 r. przystąpiono do budowy na szczycie wieży widokowej i ścieżki w koronach drzew o długości 1,3 km[5].

Szlak turystyczny

Zboczami Wierchu Skalnitego prowadzi szlak turystyczny z Wisły na Soszów Wielki.

szlak turystyczny zielony Wisła, dworzec PKS – Wierch Skalnity – Józefula – Przełącz – Soszów Wielki. Odległość 8,5 km, suma podejść 470 m, czas przejścia 3 godz., z powrotem 2:10 godz.[6]

Przypisy

  1. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2023-06-17].
  2. ↑ Mirosław Barański, Beskid Śląski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 312,332,334, ISBN 978-83-89188-71-7.
  3. ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-06-17].
  4. ↑ Ludomir Sawicki, Szałaśnictwo na Śląsku Cieszyńskim, „Materiały antropologiczno-archeologiczne i etnograficzne”, 14, Akademia Umiejętności, Kraków, 1919, s. 149 (pol.).
  5. ↑ Wieża z widokiem na Tatry i spacer w koronach drzew. Beskidy będą miały nową atrakcję dla turystów [online].
  6. ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3.