PROFILPELAJAR.COM

Równica
	; Równica widziana z Orłowej (2023)
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Położenie	Ustroń
Pasmo	Beskid Śląski, Karpaty
Wysokość	884,6 m n.p.m.
Wybitność	249,6 m
	Położenie na mapie Beskidu Śląskiego Równica
	Położenie na mapie Karpat Równica
	49°43′28,85″N 18°51′23,43″E/49,724681 18,856508
	Multimedia w Wikimedia Commons

Równica – szczyt górski o wysokości 884,6 m n.p.m.^[2] w Paśmie Równicy w Beskidzie Śląskim, położony pomiędzy dolinami Wisły i Brennicy.

Nazwa góry nawiązuje do „równego”, prawie zupełnie poziomego i długiego na ok. 1 km odcinka grzbietu na południowy wschód od szczytu, widocznego zarówno z Ustronia Polany, jak i z Brennej. W postaci Rownicze nazwa góry wymieniana była już w dokumentach z 1566 r., zaś w drugiej połowie XVII w. ...na łące Równica funkcjonował już szałas^[3].

Stoki i sam wierzchołek są porośnięte lasami, głównie bukowymi i mieszanymi. Podszczytowa polana o wystawie południowo-zachodniej była w przeszłości żywym ośrodkiem pasterskim^[4]. Ludomir Sawicki, prowadzący badania nad pasterstwem na Śląsku Cieszyńskim, w 1913 r. zanotował na Równicy szałas, w którym 3 wspólników z Ustronia pasło 266 owiec i 10 krów^[5], a także drugi szałas, położony pod szczytem od strony wschodniej (istniała tam kiedyś hala Szlapówka^[6], dziś już zupełnie zarośnięta), na którym 5 wspólników z Brennej pasło 200 owiec i 10 krów^[5].

W dolnej części polany, na lokalnym wypłaszczeniu formującego się krótkiego, bocznego grzbietu, na wysokości 758 m n.p.m., znajduje się dawne schronisko PTTK na Równicy otwarte w 1928 r., którego wygląd nawiązuje do architektury regionalnej. Wewnątrz mieści się placówka GOPR^[7].

Od 4 lipca 1934 do schroniska prowadzi ogólnodostępna droga z Ustronia. Budowała ją w latach 1933–1934 młodzież z Ochotniczych Drużyn Roboczych (informuje o tym skromna płyta pamiątkowa, wykuta w miejscowym piaskowcu i umieszczona przy placyku na końcu drogi). W 1966 r. w związku z budową ośrodka wypoczynkowego w Jaszowcu droga ta, pierwotnie brukowana, otrzymała nawierzchnię asfaltową^[3]. Na szczycie Równicy oraz obok schroniska znajdują się węzły znakowanych szlaków turystycznych, którymi dotrzeć można do centrum Ustronia, Ustronia Polany, Skoczowa, Brennej i na Przełęcz Salmopolską. Przebiega tędy Główny Szlak Beskidzki^[8]. Można tutaj dojechać również samochodem, są parkingi i bufety^[9].

Spod szczytu rozciąga się rozległa panorama Beskidu Śląskiego ze szczytami Czantorii Wielkiej, Małej, Tułu, Skrzycznego, Soszowa Wielkiego, Baraniej Góry, Malinowskiej Skały^[3].

Grzbietem Równicy biegnie granica między Brenną i Ustroniem^[10]. U zachodnich podnóży Równicy, na Zawodziu, duży ośrodek sanatoryjny Uzdrowiska Ustroń. U podnóży południowych, w dolinie potoku Jaszowiec, duży ośrodek wczasowy zwany również Jaszowcem.

Na zachodnich stokach Równicy, przy szlaku czerwonym z Ustronia (Główny Szlak Beskidzki), przy tzw. „Kamieniu” jeden z tzw. „leśnych kościołów” – miejsce nabożeństw protestanckich, odprawianych pod gołym niebem w czasach prześladowań religijnych^[6] w XVII i XVIII w. i ponownie w naszych czasach.

Szlaki turystyczne

ze Skoczowa – 3:30 godz., z powrotem 3 godz.

z Ustronia (centrum) – 1:30 godz., z powrotem 1 godz.

z Ustronia Polany – 1:30 godz., z powrotem 1 godz.

z Brennej – 1:45 godz., z powrotem 1.15 godz.

z Trzech Kopców przez Orłową – 3:15 godz., z powrotem 2:45 godz.

z Ustronia Polany przez Ustroń Dobkę i Trzy Kopce – 5:15 godz.^[11]

Przypisy

↑ Analiza wybitności polskich szczytów w Karpatach (nad przełęczą pod [[Świniorka|Świniorką]]) [online] .
↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2023-06-06] .
↑ ^a ^b ^c MirosławM. Barański MirosławM., Beskid Śląski. Pasma Klimczoka i Równicy. Przewodnik turystyczny, Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1995 (Polskie góry (2)), s. 144–145, 259, ISBN 83-7005-360-2 .
↑ FranciszekF. Popiołek FranciszekF., Historia osadnictwa w Beskidzie Śląskim, Katowice: Wydawnictwa Instytutu Śląskiego, 1939 (Pamiętnik Instytutu Śląskiego, XIII), s. 228 .
↑ ^a ^b LudomirL. Sawicki LudomirL., Szałaśnictwo na Śląsku Cieszyńskim, „Materiały antropologiczno-archeologiczne i etnograficzne”, 14, Akademia Umiejętności, Kraków, 1919, s. 179 (pol.).
↑ ^a ^b KazimierzK. Sosnowski KazimierzK., Przewodnik po Beskidach Zachodnich. Tom I. Beskid Śląski i Żywiecki, wyd. 4, Kraków: Wydawnictwo Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Krakowie, 1948, s. 135,137 .
↑ TomaszT. Biesik TomaszT., Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Mały i Beskid Śląski, Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 170–180, ISBN 978-83-925599-3-1 .
↑ Wybór źródeł do dziejów Ustronia, tom 2.
↑ MirosławM. Barański MirosławM., Beskid Śląski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 190–194, ISBN 978-83-89188-71-7 .
↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-06-06] .
↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3 .