Nazwa góry nawiązuje do „równego”, prawie zupełnie poziomego i długiego na ok. 1 km odcinka grzbietu na południowy wschód od szczytu, widocznego zarówno z Ustronia Polany, jak i z Brennej. W postaci Rownicze nazwa góry wymieniana była już w dokumentach z 1566 r., zaś w drugiej połowie XVII w. ...na łące Równica funkcjonował już szałas[3].
Stoki i sam wierzchołek są porośnięte lasami, głównie bukowymi i mieszanymi. Podszczytowa polana o wystawie południowo-zachodniej była w przeszłości żywym ośrodkiem pasterskim[4]. Ludomir Sawicki, prowadzący badania nad pasterstwem na Śląsku Cieszyńskim, w 1913 r. zanotował na Równicy szałas, w którym 3 wspólników z Ustronia pasło 266 owiec i 10 krów[5], a także drugi szałas, położony pod szczytem od strony wschodniej (istniała tam kiedyś hala Szlapówka[6], dziś już zupełnie zarośnięta), na którym 5 wspólników z Brennej pasło 200 owiec i 10 krów[5].
W dolnej części polany, na lokalnym wypłaszczeniu formującego się krótkiego, bocznego grzbietu, na wysokości 758 m n.p.m., znajduje się dawne schronisko PTTK na Równicy otwarte w 1928 r., którego wygląd nawiązuje do architektury regionalnej. Wewnątrz mieści się placówka GOPR[7].
Od 4 lipca 1934 do schroniska prowadzi ogólnodostępna droga z Ustronia. Budowała ją w latach 1933–1934 młodzież z Ochotniczych Drużyn Roboczych (informuje o tym skromna płyta pamiątkowa, wykuta w miejscowym piaskowcu i umieszczona przy placyku na końcu drogi). W 1966 r. w związku z budową ośrodka wypoczynkowego w Jaszowcu droga ta, pierwotnie brukowana, otrzymała nawierzchnię asfaltową[3]. Na szczycie Równicy oraz obok schroniska znajdują się węzły znakowanych szlaków turystycznych, którymi dotrzeć można do centrum Ustronia, Ustronia Polany, Skoczowa, Brennej i na Przełęcz Salmopolską. Przebiega tędy Główny Szlak Beskidzki[8]. Można tutaj dojechać również samochodem, są parkingi i bufety[9].
Grzbietem Równicy biegnie granica między Brenną i Ustroniem[10]. U zachodnich podnóży Równicy, na Zawodziu, duży ośrodek sanatoryjny Uzdrowiska Ustroń. U podnóży południowych, w dolinie potoku Jaszowiec, duży ośrodek wczasowy zwany również Jaszowcem.
Na zachodnich stokach Równicy, przy szlaku czerwonym z Ustronia (Główny Szlak Beskidzki), przy tzw. „Kamieniu” jeden z tzw. „leśnych kościołów” – miejsce nabożeństw protestanckich, odprawianych pod gołym niebem w czasach prześladowań religijnych[6] w XVII i XVIII w. i ponownie w naszych czasach.
↑ abcMirosławM.BarańskiMirosławM., Beskid Śląski. Pasma Klimczoka i Równicy. Przewodnik turystyczny, Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1995 (Polskie góry (2)), s. 144–145, 259, ISBN 83-7005-360-2.
↑FranciszekF.PopiołekFranciszekF., Historia osadnictwa w Beskidzie Śląskim, Katowice: Wydawnictwa Instytutu Śląskiego, 1939 (Pamiętnik Instytutu Śląskiego, XIII), s. 228.
↑ abLudomirL.SawickiLudomirL., Szałaśnictwo na Śląsku Cieszyńskim, „Materiały antropologiczno-archeologiczne i etnograficzne”, 14, Akademia Umiejętności, Kraków, 1919, s. 179(pol.).
↑ abKazimierzK.SosnowskiKazimierzK., Przewodnik po Beskidach Zachodnich. Tom I. Beskid Śląski i Żywiecki, wyd. 4, Kraków: Wydawnictwo Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Krakowie, 1948, s. 135,137.
↑TomaszT.BiesikTomaszT., Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Mały i Beskid Śląski, Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 170–180, ISBN 978-83-925599-3-1.