Wielki Szczyt Wideł

Wielki Szczyt Wideł
Veľká Vidlová veža
Ilustracja
Wielki Szczyt Wideł widoczny znad Łomnickiego Stawu
Państwo

 Słowacja

Położenie

kraj preszowski

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2522 m n.p.m.

Pierwsze wejście

sierpień 1903
Miklós Szontagh junior i Johann Hunsdorfer (senior)

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wielki Szczyt Wideł”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wielki Szczyt Wideł”
Ziemia49°11′45″N 20°12′52″E/49,195833 20,214444

Wielki Szczyt Wideł (słow. Veľká Vidlová veža, niem. Große Gabelspitze, węg. Nagy Villa-csúcs[1]) – wybitny szczyt o wysokości 2522 m n.p.m. w grani Wideł, w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się między Zachodnim Szczytem Wideł oddzielonym głęboką Przełęczą w Widłach a Wschodnim Szczytem Wideł oddzielonym płytszą Wyżnią Przełęczą w Widłach[2].

Wierzchołek Wielkiego Szczytu Wideł jest najwyżej położonym obiektem między Łomnicą a Kieżmarskim Szczytem (pomijając Miedziany Mur tuż na północny wschód od Łomnicy). Bardzo urwiste są ściany opadające zarówno do Doliny Dzikiej, jak i do Cmentarzyska w Dolinie Łomnickiej. Ściana północno-zachodnia opada ok. 500 m do dolnej części Miedzianej Kotliny i jest przecięta dwiema Miedzianymi Ławkami. Ograniczają ją żleby zbiegające z Kieżmarskiej Przełęczy (od lewej) i z Przełęczy w Widłach (od prawej) oraz rysy stanowiące ich przedłużenia. U dołu ściany położona jest Troista Płaśń – podłużny taras utworzony przez trzy urwiste bule. Powyżej niej w ścianie tkwi Miedziana Kazalnica z ciemnym urwiskiem. Ściana południowa ma ok. 240 m i kończy się szerokim zachodem ponad Cmentarzyskiem[2].

Szczyt jest doskonale widoczny znad Łomnickiego Stawu i z kolejki prowadzącej na wierzchołek Łomnicy. Na Wielki Szczyt Wideł nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, wierzchołek jest dostępny jedynie dla taterników. Najprostsza droga wiedzie na szczyt od Przełęczy w Widłach i obchodzi grań po stronie Cmentarzyska. Drogi biegnące obiema ścianami są trudne (III–V w skali UIAA)[2].

Wielki Szczyt Wideł bywa niekiedy nazywany Widłami, choć nazwa nie jest precyzyjna. Dla rozróżnienia Widłami nazywa się całą grań, a wierzchołek Wielkim Szczytem Wideł[2].

Historia

Pierwsze wejścia:

Widły od północy (z Jagnięcego Szczytu)

Przypisy

  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXII. Wyżnia Miedziana Przełączka – Mała Rakuska Czubka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1979, s. 33–52. ISBN 83-217-2203-2.