Waldemar Borczyk
Data i miejsce urodzenia
|
15 lutego 1960 Kije
|
Zawód, zajęcie
|
polityk, przedsiębiorca
|
Stanowisko
|
poseł na Sejm IV kadencji (2001–2005)
|
|
Waldemar Borczyk (ur. 15 lutego 1960 w Kijach) – polski polityk, samorządowiec, przedsiębiorca, poseł na Sejm IV kadencji.
Życiorys
Uzyskał wykształcenie średnie zawodowe. W 1981 ukończył technikum elektromechaniczne. Podjął nieukończone studia na Politechnice Łódzkiej[1]. Od 1990 do 2001 był właścicielem sieci sklepów wielobranżowych. Prowadził też gospodarstwo rolne (hodowla bydła i produkcja roślinna).
W latach 1998–2001 był przewodniczącym rady gminy Osjaków[2]. Kierował w tym okresie również gminną komisją rozwiązywania problemów alkoholowych. Od 2000 do 2001 pełnił funkcję sekretarza Forum Samorządowego Ziemi Wieluńskiej. Był też wiceprezesem LKS „Warta” w Osjakowie. W 1995 wstąpił do Związku Zawodowego Rolnictwa „Samoobrona”.
W 2001 z listy Samoobrony RP (zasiadał w jej radzie krajowej) uzyskał mandat poselski na Sejm IV kadencji w okręgu sieradzkim (8924 głosy). Zasiadał w Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Finansów Publicznych. W 2003 został przewodniczącym Samoobrony RP oraz ZZR „Samoobrona” w województwie łódzkim, funkcję tę pełnił przez kilka miesięcy[3]. W 2004 został wykluczony z klubu parlamentarnego i partii[4]. Wstąpił następnie do partii Inicjatywa RP[5].
W wyborach parlamentarnych w 2005 nie ubiegał się o reelekcję. W 2006 wstąpił do Samoobrony Ruch Społeczny, a w 2007 kilka miesięcy należał do Samoobrony Odrodzenie (przewodniczył władzom wojewódzkim partii). Ponownie zajął się prowadzenie własnej działalności gospodarczej[1].
W 2006 został skazany przez łódzki sąd rejonowy na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na trzyletni okres próby i grzywnę za napaść na policjanta i zniesławienie sędziego[6]. W 2011 Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim skazał go na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat za oszustwa popełnione przy zbieraniu funduszy wyborczych w 2002[7].
W lipcu 2013 został przewodniczącym zarządu Społecznego Komitetu Ochrony Praw Człowieka w Wieluniu[8]. W lutym 2015 zasiadł w radzie krajowej nowo powołanej partii Zmiana[9]. W wyborach samorządowych w 2018 uzyskał mandat radnego rady powiatu wieluńskiego z listy Prawa i Sprawiedliwości[10]. W 2024 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[11].
Życie prywatne
Mieszka w Kuźnicy Ługowskiej, ma syna i dwie córki.
Przypisy
- ↑ a b Marcin Stadnicki: Waldemar Borczyk. Od posła skandalisty do trzeźwego alkoholika, który wspiera innych w walce z nałogiem. naszemiasto.pl, 1 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-15].
- ↑ Borczyk, Waldemar (ur. 1960). interia.pl. [dostęp 2018-03-07].
- ↑ Roszady we władzach łódzkiej Samoobrony. gazeta.pl, 15 kwietnia 2004. [dostęp 2018-03-07].
- ↑ Łódzki poseł wyleciał z Samoobrony. gazeta.pl, 29 października 2004. [dostęp 2018-03-07].
- ↑ Inicjatywa z Borczykiem. „Dziennik Łódzki”, 28 lutego 2005. brak numeru strony
- ↑ Borczyk skazany, ale wolny. gazeta.pl, 21 listopada 2006. [dostęp 2018-02-19].
- ↑ Zapadł wyrok za wyprowadzenie pieniędzy Samoobrony. gazeta.pl, 30 czerwca 2011. [dostęp 2018-03-07].
- ↑ Zbigniew Rybczyński: Waldemar Borczyk wraca do gry. Eks-poseł szefem… komitetu praw człowieka. naszemiasto.pl, 26 lipca 2013. [dostęp 2018-03-07].
- ↑ Waldemar Borczyk. portalsamorzadowy.pl. [dostęp 2018-06-28].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-11-27].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-10].
Bibliografia
- Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2018-03-07].
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. IV kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2002. Brak numerów stron w książce