Wścieklica uszatka, wścieklica szorstka (Myrmica scabrinodis) – gatunek mrówki z podrodziny Myrmicinae.
Rozmieszczenie i środowisko
Gatunek swoim zasięgiem obejmuje Europę, Kaukaz, Azję Środkową, Syberię i Daleki Wschód[2]. Rozsiedlony jest w całej Polsce aż po regiel górny w górach. Wścieklica szorstka preferuje zarówno lasy jak i tereny otwarte (m.in łąki, torfowiska niskie, ciepłolubne murawy). Jest gatunkiem torfolubnym, cechującym się dużą zdolnością przystosowania do gleb o różnej wilgotności, mimo to gatunek wymaga dużego nasłonecznienia[2].
Cechy
Robotnice mają długość między 4–5 mm i w zależności od środowiska są barwy od żółtoczerwonej do czerwonobrunatnej[2]. Ciało robotnic pokryte jest odstającym na skos owłosieniem[2].
Samice są ubarwione i owłosione podobnie jak robotnice i osiągają długość między 5,5–6,5 mm[2].
Samce są mniejsze od samic (długość 5–6 mm), mają barwę ciała od brunatnej do brunatnoczarnej, zaś długość owłosienia na nogach jest większa od ich szerokości[2].
Gniazda
Mrówki tego gatunku budują gniazda na ziemi, niekiedy z niewielkimi kopczykami[2]. Zdarza się, że mrówki (m.in. robotnice) do swoich gniazd znoszą larwy gatunków myrmekofilnych motyli z rodziny modraszkowatych tj. modraszka telejusa Phengaris teleius, modraszka nausitousa Phengaris nausithous, modraszka ariona Phengaris arion oraz modraszka alkona Phengaris alcon, a następnie są przez nie adoptowane w mrowiskach[3].
Podgatunki
U Wścieklicy uszatki wyodrębniono 5 podgatunków
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Myrmica scabrinodis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f g Sławomir Mazur: Klucz do oznaczania mrówek leśnych. Warszawa: Fundacja Rozwój SGGW, 1995. ISBN 83-86241-38-1. Brak numerów stron w książce
- ↑ Jarosław Buszko, Janusz Masłowski: Motyle Dzienne Polski. Nowy Sącz: Koliber, 2008. ISBN 978-83-925150-4-3. Brak numerów stron w książce
Zobacz też
Identyfikatory zewnętrzne (
takson):
