Wątlik charłaj, wątlik punktowany (Leptophyes punctatissima) – gatunek małego, nielatającego owadaprostoskrzydłego zaliczany do długoskrzydlakowych. Po raz pierwszy został opisany naukowo z okolic Paryża[2]. Polska nazwa rodzajowa wątlik nawiązuje do jego wątłej budowy.
Występuje licznie w Europie Zachodniej. W Polsce występuje lokalnie, jest gatunkiem bardzo rzadkim, stwierdzonym po 1980[3]. Pierwsze jego stanowisko odkryto w Poznaniu (na osiedlu Różany Potok[4]), kolejne w województwie pomorskim. Dla ochrony tego gatunku w Centrum Hewelianum utworzono użytek ekologiczny „Luneta z Pasikonikiem”[5].
Wątlik charłaj ma zielony tułów z brązową pręgą na grzbiecie oraz długie odnóża. Skrzydła są silnie zredukowane u obydwu płci. Osiąga długość 9–18 mm. Zimują jaja składane w korze drzew lub krzewów. Larwy pojawiają się wiosną. W Europie Zachodniej osobniki dorosłe obserwowane są od połowy lipca do jesieni. Wątlik charłaj jest gatunkiem roślinożernym.
Blisko spokrewnionym gatunkiem jest występujący również w Polsce Leptophyes albovittata.
↑Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4. Brak numerów stron w książce