Ulica Długa w Warszawie

Ulica Długa w Warszawie
Nowe Miasto, Muranów
Ilustracja
Ulica Długa na wysokości ul. Kilińskiego, widok w kierunku ul. Freta (2020)
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Długość

830 m[1]

Przebieg
0 m ← ul. Freta / ul. Nowomiejska →
140 m ul. J. Kilińskiego
światła 320 m ← pl. Krasińskich / ul. Miodowa →
460 m ul. Barokowa
730 m ul Bielańska
770 m ul. Stare Nalewki
830 m okolice Arsenału
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ulica Długa w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Długa w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Długa w Warszawie”
Ziemia52°14′54,0″N 21°00′21,0″E/52,248333 21,005833
Multimedia w Wikimedia Commons
Bernardo Bellotto, Ulica Długa w Warszawie, 1778
Ulica ok. 1930

Ulica Długa – ulica w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.

Historia

Jest to jedna z najstarszych warszawskich ulic. Jej początki sięgają średniowiecza. Był to trakt biegnący do Sochaczewa i Łowicza. W tym okresie ulica spełniała również rolę placu targowego; pozostałością tego jest jej bardzo duża szerokość na obszarze Nowego Miasta. Uporządkowanie ulicy i zabudowanie jej pałacami i kamienicami nastąpiło w drugiej połowie XVIII wieku. Z tego okresu pochodzą najcenniejsze zabytki.

Domek pod numerem 1 u zbiegu ulic Długiej i Freta stanowił najmniejszą nieruchomość hipoteczną w Warszawie.

Wieczorem 29 listopada 1830 powstańcy listopadowi, przy znacznym udziale ludności cywilnej, zdobyli Arsenał, co pozwoliło przechylić szalę zwycięstwa na stronę Polaków podczas walk nocy listopadowej.

26 marca 1943 u zbiegu ulic Bielańskiej, Długiej i Nalewek miała miejsce akcja pod Arsenałem[2].

Ulica była miejscem walk podczas powstania warszawskiego[3]. Jej wschodni fragment pozostawał w rękach powstańców do zajęcia Starego Miasta przez oddziały niemieckie i ukraińskie 2 września 1944. Wcześniej, 6 sierpnia 1944, w rocznicę wymarszu Pierwszej Kompanii Kadrowej, na Długiej odbyła się jedyna podczas powstania defilada wojsk powstańczych. Żołnierze Batalionu „Gozdawa” przemaszerowali wtedy po mszy od kościoła garnizonowego do pałacu Raczyńskich[4].

Zmiany, jakie nastąpiły w Śródmieściu w latach wojny i pierwszych latach powojennych, zmieniły kształt ulicy w jej dalszym biegu: wskutek przebicia Trasy W-Z oraz ul. Nowotki (obecnie ulicy Andersa) Długa kończy się ślepo przy Arsenale i znajdującej się tu stacji metra Ratusz Arsenał.

W 1965 ulica jako założenie urbanistyczne w całości została wpisana do rejestru zabytków (nr rej. 63)[5].

Ważniejsze obiekty

Obiekty nieistniejące

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Mapa Warszawy [online], Urząd m.st. Warszawy [dostęp 2023-11-22].
  2. ↑ Krzysztof Komorowski (red.): Warszawa walczy 1939–1945. Leksykon. Warszawa: Fundacja Polska Walczy i Wydawnictwo Bellona, 2015, s. 26. ISBN 978-83-1113474-4.
  3. ↑ Władysław Bartoszewski, Bogdan Brzeziński, Leszek Moczulski: Kronika wydarzeń w Warszawie 1939–1949. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 98, 99.
  4. ↑ Robert Bielecki: Długa 7 w powstaniu warszawskim. Warszawa: Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, 1994, s. 17.
  5. ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków – stan na 31 grudnia 2013 r. Województwo mazowieckie. Warszawa. [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 24. [dostęp 2014-02-11].
  6. ↑ Stanisław Ciepłowski: Napisy pamiątkowe w Warszawie XVII-XX w.. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 50. ISBN 83-01-06109-X.

Linki zewnętrzne