Ułar ałtajski[4] (Tetraogallus altaicus) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Zamieszkuje środkową Azję. Osiadły.
Systematyka
Gatunek monotypowy[2][5].
Charakterystyka
Od podobnego ułara tybetańskiego różni się brakiem czarnego kreskowania na białym spodzie ciała oraz czarno nakrapianą piersią.
Wygląd zewnętrzny: Obie płci ubarwione podobnie, samica jest pozbawiona ostróg. Młode można odróżnić po zaostrzonych i wytartych zewnętrznych lotkach pierwszorzędowych.
Rozmiary: długość ciała ok. 57 cm
Masa ciała: samiec ok. 3000 g, samica ok. 2500 g
Występowanie
Środowisko
Step, górskie łąki i tundra górska od 400 m n.p.m. do linii wiecznego śniegu.
Zasięg występowania
Południowa Syberia, Mongolia, północne Chiny i wschodni Kazachstan.
Pożywienie
Głównie pokarm roślinny: bulwy, cebule, nasiona, pędy i jagody (np. berberysu). Latem uzupełnia dietę owadami.
Tryb życia i zachowanie
Gatunek osiadły, ale w śnieżne zimy może przemieszczać się w obszary z cieńszą pokrywą śniegu.
Rozród
Gniazdo zakładane na ziemi, wyściełane piórami.
Okres lęgowy: Jaja zwykle składane w marcu, dokładny termin zależy od pogody, środowiska i wieku ptaka.
Jaja: od 4 do 15
Wysiadywanie: 28 dni, wyłącznie przez samicę.
Młode osiągają dojrzałość po roku.
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje ułara ałtajskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji jest spadkowy[3].
Przypisy
Bibliografia
- P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 483. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne:
